Valerio Valeri
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Miejsce pochówku | ?↗ | ||
| Prefekt Kongregacji ds. Zakonów | |||
| Okres sprawowania |
1953–1963 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
21 grudnia 1907 | ||
| Nominacja biskupia |
18 października 1927 | ||
| Sakra biskupia |
28 października 1927 | ||
| Kreacja kardynalska |
12 stycznia 1953 | ||
| Kościół tytularny | |||
.svg.png)
| Data konsekracji |
28 października 1927 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Pietro Benedetti | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Valerio Valeri (ur. 7 listopada 1883 w Santa Fiora, zm. 22 lipca 1963 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał, prefekt Kongregacji ds. Zakonów.
Życiorys
Ukończył Pontyfikalne Rzymskie Ateneum "S. Apolinare". Święcenia kapłańskie otrzymał 21 grudnia 1907 w Rzymie. Pracował w Rzymie m.in. jako wykładowca na swej macierzystej uczelni, w Sekretariacie Stanu a także jako audytor w nuncjaturze we Francji. W 1921 został prywatnym szambelanem Jego Świątobliwości, a w 1923 prałatem domowym.
18 października 1927 został tytularnym arcybiskupem Efezu i delegatem apostolskim do Egiptu i Arabii. Sakrę otrzymał z rąk kardynała Donato Sbarrettiego. W latach późniejszych był nuncjuszem w Rumunii i Francji. W latach 1944–1948 pracował w sekcji ds. Nadzwyczajnych Spraw Kościoła Sekretariatu Stanu. W styczniu 1953 kreowany kardynałem z tytułem prezbitera San Silvestro in Capite. Pięć dni po otrzymaniu kapelusza kardynalskiego mianowany prefektem Kongregacji ds. Zakonów. Brał udział w konklawe 1958 i 1963 roku. Zmarł niedługo po wyborze papieża Pawła VI.
Wyświęcił na kapłanów przyszłego brytyjskiego kardynała Murphy'ego-O’Connora i polskiego abpa Wesołego.