Francisco de Asís Vidal y Barraquer

Francisco de Asís Vidal y Barraquer
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Diligentes altertrum
Kraj działania

Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

3 października 1868
Cambrils

Data i miejsce śmierci

13 września 1943
Fryburg (Szwajcaria)

Arcybiskup Tarragony
Okres sprawowania

1919–1943

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

17 września 1899

Nominacja biskupia

10 listopada 1913

Sakra biskupia

26 kwietnia 1914

Kreacja kardynalska

7 marca 1921
Benedykt XV

Kościół tytularny

S. Sabina

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

26 kwietnia 1914

Konsekrator

Antolín López y Peláez

Współkonsekratorzy

Ramón Barberá y Boada
Ramón Guillamet y Coma

Francisco de Asís Vidal y Barraquer (ur. 3 października 1868 w Cambrils, zm. 13 września 1943 we Fryburgu) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Tarragony.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął 17 września 1899 w Tarragonie. Pracę duszpasterską prowadził w archidiecezji Tarragony między innymi; ekonom 1905, wikariusz generalny 19091913, wikariusz kapitulny 19111913. 10 listopada 1913 otrzymał nominację na biskupa tytularnego Pentacomia i administratora apostolskiego diecezji Solsony. Konsekrowany 26 kwietnia 1914 w archikatedrze metropolitalnej w Tarragonie przez abp. Antolína Lópeza Peláeza, ordynariusza Tarragony. 7 maja 1919 mianowany arcybiskupem metropolitą Tarragony. Na konsystorzu 7 marca 1921 papież Benedykt XV wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem kardynała-prezbitera S. Sabinae. Brał udział w konklawe w 1922 i w 1939, na którym kolejno wybrano na papieża Piusa XI i Piusa XII. W sierpniu 1936 został zmuszony do opuszczenia Hiszpanii. Przebywał w klasztorze kartuzów w Farneta koło miejscowości Lukka, a potem też w klasztorze kartuzów w Valsainte w Szwajcarii. Zmarł 13 września 1943 roku we Fryburgu. Pochowano go w szwajcarskim klasztorze kartuzów w Valsainte, a w maju 1978 roku jego szczątki złożono w archikatedrze metropolitalnej Tarragony.

Bibliografia