Górobobrek

Górobobrek
Paraleptomys
Tate & Archbold, 1941[1]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Hydromyini

Rodzaj

górobobrek

Typ nomenklatoryczny

Paraleptomys wilhelmina Tate & Archbold, 1941

Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Górobobrek[2] (Paraleptomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Nowej Gwinei[3][4][5].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 105–135 mm, długość ogona 125–146 mm, długość ucha 17–20 mm, długość tylnej stopy 27–35 mm; masa ciała 31–58 g[4][6].

Systematyka

Rodzaj zdefiniowali w 1941 roku amerykańscy zoolodzy, George Henry Hamilton Tate i Richard Archbold, w artykule zatytułowanym Nowe gryzonie i torbacze z Nowej Gwinei, opublikowanym w czasopiśmie „American Museum novitates”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) góroboberek krótkowłosy (P. wilhelmina).

Etymologia

Paraleptomys: gr. παρα para ‘blisko’; rodzaj Leptomys O. Thomas, 1897 (nowogwinejek)[1].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[7][6][3][2]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[2] Podgatunki[4][3][6] Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] Podstawowe wymiary[4][6][a] Status
IUCN[8]
Paraleptomys rufilatus Osgood, 1945 górobobrek papuaski gatunek monotypowy Indonezja i Papua-Nowa Gwinea: północno-środkowa Nowa Gwinea (góry Cycloop, Princess Alexandra i Bewani); zakres wysokości: 1200–1700 m n.p.m. DC: 11,8–13,5 cm
DO: 12,7–14,6 cm
MC: 54–58 g
 EN 
Paraleptomys wilhelmina Tate & Archbold, 1941 górobobrek krótkowłosy gatunek monotypowy Indonezja i Papua-Nowa Gwinea: wyżyny Nowej Gwinei (góra Trikora, dolina Tifalmin i Star Mountains); zakres wysokości: 1800–2800 m n.p.m. DC: 10,5–12,6 cm
DO: 12,5–13,5 cm
MC: 31–35 g
 DD 

Kategorie IUCN:  EN gatunek zagrożony,  DD gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia.

Uwagi

  1. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

  1. 1 2 3 G.H.H. Tate & R. Archbold. New rodents and marsupials from New Guinea. „American Museum Novitates”. 1101, s. 1, 1941. (ang.).
  2. 1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 276. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol.  ang.).
  3. 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 496. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. 1 2 3 4 5 Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 702–703. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Paraleptomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-09].
  6. 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 319. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-02-03]. (ang.).
  8. Taxonomy: Paraleptomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-02-03]. (ang.).