Getto w Rzgowie
| Typ | |
|---|---|
| Odpowiedzialny | |
| Rozpoczęcie działalności |
lato 1940 |
| Zakończenie działalności |
1941 |
| Terytorium |
Polska pod okupacją III Rzeszy |
| Miejsce |
Rzgów i okolice |
| Liczba więźniów |
~1000 |
| Narodowość więźniów | |
Położenie na mapie powiatu konińskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°09′12,4″N 18°03′02,7″E/52,153444 18,050750 | |
.svg.png){kind=small}
Getto w Rzgowie – getto żydowskie utworzone podczas II wojny światowej przez okupantów w Rzgowie i okolicznych miejscowościach.
Historia
Przed wybuchem II wojny światowej w Rzgowie mieszkało około 100 Żydów[1].
Getto otwarte w Rzgowie zostało utworzone latem 1940 roku[1], jako jedno z sieci gett wiejskich na południu Kreis Konin[2]. 17 i 18 lipca 1940 roku do getta przesiedlono 1000 Żydów ze Słupcy, do Rzgowa przesiedlono także Żydów z getta w Koninie oraz z Kleczewa i Skulska[2].
Więźniowie getta mieszkali najprawdopodobniej wraz z nieżydowskimi rolnikami i pracowali dla nich w zamian za pożywienie. Po zakończeniu zbiorów Żydzi wysyłani byli do pracy przymusowej, m.in. w Koninie, większość robotników miała wrócić do getta do lutego 1941 roku[2]. W marcu 1941 roku rozpoczęto deportacje Żydów ze Rzgowa. Więźniowie getta przesiedlani byli do Krasnegostawu, Izbicy i Józefowa, następne transporty wysłano także do getta łódzkiego[2].
Żydzi, którzy nie zostali deportowani z getta w tych transportach, zostali przesiedleni do pobliskiego getta w Zagórowie, stało się to najprawdopodobniej w marcu lub na przełomie września i października 1941 roku. Żydzi ci zginęli niedługo później, podczas likwidacji getta w Zagórowie[2].
Przypisy
- 1 2 Kraemer 2012 ↓, s. 99.
- 1 2 3 4 5 Kraemer 2012 ↓, s. 100.
Bibliografia
- Jolanta Kraemer, Rzgów, [w:] Martin Dean, Mel Hecker (red.), Encyclopedia of Camps and Ghettos, 1933–1945, t. 2, Bloomington–Indianapolis: Indiana University Press, 2012.