Gołębiów II
| Dzielnica Radomia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| W granicach Radomia |
1 stycznia 1954[1] |
| Wysokość |
167 m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
48 |
| Kod pocztowy |
26-617 |
| Tablice rejestracyjne |
WR |
Położenie na mapie Radomia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 51°25′00″N 21°10′19″E/51,416575 21,171942 | |
Gołębiów II – dzielnica Radomia, która powstała na terenie dawnych wsi Gołębiów i Gołębiów Wójtostwo. Obszar osiedla określa kwadrat wyznaczony skrzyżowaniami ulic: Zółkiewskiego, Zbrowskiego, 11 listopada i Chrobrego. Osią osiedla jest ulica Paderewskiego biegnąca od ulicy Zbrowskiego do Daszyńskiego, która łączy się z Chrobrego.
Pierwsze bloki na terenie osiedla powstawały na początku lat 80. Obecnie na terenie dzielnicy buduje kilku inwestorów – SM "Łucznik", RSM, RTBS "Administrator", Intersol Developer i spółka "Merkury". Znajdują się tu: Publiczna Szkoła Podstawowa nr 6 oraz Publiczne Gimnazjum nr 22. Na osiedlu znajduje się parafia św. Piotra (ul. Ks. Szymona Chodowicza 1), gdzie swoją siedzibę ma również Klub Sportowy Petrus Radom.
Komunikacja i transport
Dzielnicę obsługuje komunikacja miejska autobusami linii 3, 11 i 16 (przystanek końcowy), które przebiegają środkiem osiedla, oraz 7, 13, 21, 23, 24 (ul. Chrobrego), 18 i prywatna linia L (ul. Zbrowskiego), przebiegające po granicy osiedla. Dzielnica jest słabo skomunikowana z innymi częściami miasta. Do osiedla wiodą tylko 2 ulice, Zbrowskiego i Chrobrego. Najważniejszą arterią zapewniająca połączenie z centrum miasta jest ulica Bolesława Chrobrego. Po zachodniej stronie ulicy znajduje się Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny wraz z osiedlem akademickim. Ulica ta posiada szeroki pas rozdziału pomiędzy jezdniami – wybudowany z myślą o realizacji trakcji tramwajowej.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Gołębiów (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 672.
- Gołębiów (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 514.
