Grotów (powiat strzelecko-drezdenecki)
| wieś | |
Część wsi z kościołem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
329[1] |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
66-530[2] |
| Tablice rejestracyjne |
FSD |
| SIMC |
0181303 |
Położenie na mapie gminy Drezdenko ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu strzelecko-drezdeneckiego ![]() | |
Grotów (niem. Modderwiese[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Drezdenko[5][6]. W pobliżu wsi znajduje się jezioro Lubowo oraz jezioro Grotowskie.
W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.
Integralne części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0181310 | Jelenia Głowa | osada |
Historia
Wieś została założona w 1702 i w całości zasiedlona osadnikami z Polski, w liczbie 25 rodzin i w pierwszym projekcie miała nosić nazwę Schönerwiese, czyli Piękna Łąka. Przejeżdżający tędy król Fryderyk II został poniesiony i zrzucony z konia, w związku z czym nadano nazwę Modderwiese, czyli Zgniła Łąka (do 1945). Podczas II wojny światowej w miejscowej remizie strażackiej istniał nazistowski areszt. Uciekł z niego nieznany polski robotnik z Drawska, ale został zamordowany podczas ucieczki[4].
Zabytki i osobliwości
- struktura osadnicza – wieś powstała jako skupisko luźnych zabudowań wypełniających śródleśne enklawy i stan ten trwa do dziś (część domostw ma obecnie charakter letniskowy),
- kościół Matki Boskiej Królowej Polski (1887, neogotyk),
- dąb przy kościele - posadzony w 1897 na setną rocznicę urodzin cesarza Wilhelma I,
- pomnik 48 ofiar I wojny światowej (ruina),
- dawna niemiecka strażnica graniczna,
- lipa przy dawnej szkole (obwód 380 cm)[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 342 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 39288
- 1 2 3 Paweł Anders, Władysław Kusiak, Puszcza Notecka, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań, 2011, s.167-168, ISBN 978-83-7272-242-3
- 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- 1 2 GUS. Rejestr TERYT
_location_map.png)



