Grzegorz (Leu)
| Gheorghe Leu | |
| Biskup Huși | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 maja 1881 |
| Data śmierci |
1 marca 1949 |
| Biskup Huși | |
| Okres sprawowania |
1940–1949 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
do 1924 |
| Prezbiterat |
1904 |
| Chirotonia biskupia |
1924 |
Grzegorz, imię świeckie Gheorghe Leu (ur. 2 maja 1881 w Țuțcani, zm. 1 marca 1949) – rumuński biskup prawosławny.
Życiorys
Był synem kapłana prawosławnego. Naukę w seminarium duchownym rozpoczął w Roman, ukończył zaś w 1901 w Jassach. W 1904 został wyświęcony na kapłana i służył przez dwa lata w Oancei. W latach 1906–1910 studiował na wydziale teologicznym Uniwersytetu w Bukareszcie, uzyskując stopień licencjata teologii. Od 1910 do 1916 był spowiednikiem słuchaczy seminarium duchownego w Bukareszcie, a następnie przez trzy lata kapelanem wojskowym, od 1918 w Kiszyniowie[1]. W latach 1919–1924 był dyrektorem seminarium duchownego w Ismaile[1].
28 grudnia 1924 został wyświęcony na biskupa pomocniczego archieparchii Jass, z tytułem biskupa botoszańskiego[2]. Od 1925 uczestniczył w pracach Świętego Synodu Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego. Opublikował również serię prac poświęconych sektom i ich zwalczaniu. W 1936 przeniesiono go na katedrę Ardżesz, na której pozostawał przez cztery lata. W 1940 został biskupem Huși[1].
Po objęciu władzy w Rumunii przez komunistów biskup Grzegorz zdecydowanie wystąpił przeciwko nowemu rządowi. 25 lutego 1949 na spotkaniu z Petru Grozą surowo skrytykował narzucony Cerkwi Rumuńskiej nowy statut organizacyjny. Zmarł kilka dni później w niejasnych okolicznościach, podejrzewał, że został w siedzibie rządu otruty. O męczeńskim charakterze jego śmierci przekonany był patriarcha Rumunii Nikodem. Biskup Grzegorz został pochowany w sąsiedztwie soboru katedralnego w Huși[1].