Guglielmo Sanfelice d’Acquavilla
| Kardynał prezbiter | ||
 | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci |
3 stycznia 1897 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Arcybiskup Neapolu | ||
| Okres sprawowania |
1878–1897 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Inkardynacja | ||
| Prezbiterat |
15 marca 1857 | |
| Nominacja biskupia |
18 lipca 1878 | |
| Sakra biskupia |
21 lipca 1878 | |
| Kreacja kardynalska |
24 marca 1884 | |
| Kościół tytularny | ||
| Data konsekracji |
21 lipca 1878 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Tommaso Reggio | ||||||||||||
| |||||||||||||
Guglielmo Sanfelice d’Acquavilla O.S.B.Cas. (ur. 14 lub 18 lipca 1834 w Aversa, zm. 3 stycznia 1897 w Neapolu) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup Neapolu i kardynał.
Życiorys
Pochodził ze szlacheckiej rodziny książąt Acquavilla, matka zaś była z rodu baronów Montegiordano. Niższe święcenia otrzymał w 1851. Wstąpił do zakonu benedyktynów z opactwa nulius Ss. Trinità de Cava dei Tirreni. Profesję złożył w lipcu 1855. Święcenia kapłańskie przyjął 15 marca 1857. Był lektorem teologii w opactwie Monte Cassino. W latach 1861–1867 mistrz nowicjatu. Lektor, dziekan i wikariusz generalny opactwa SS. Trinità de Cava dei Tirreni. Kontynuował naukę na Uniwersytecie w Neapolu (doktorat z teologii), a także w Kolegium Pronotariuszy w Rzymie (doktorat utroque iuris).
18 lipca 1878 otrzymał nominację na arcybiskupa Neapolu. Sakrę otrzymał trzy dni później w Rzymie z rąk kardynała Alessandro Franchi, Sekretarza Stanu Stolicy Apostolskiej. W marcu 1884 kreowany kardynałem prezbiterem San Clemente. Pochowany na cmentarzu Piano w Neapolu.