HMS Swift (1885)

HMS Swift (TB81)
Historia
Stocznia

J. Samuel White

Położenie stępki

1884

Wodowanie

1885

 Royal Navy
Wejście do służby

1887

Wycofanie ze służby

1921

Los okrętu

sprzedany na złom

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

137 t

Długość

45,7 m

Szerokość

4,27 m

Zanurzenie

1,84 m

Napęd
maszyna parowa 1330-1500KM
Prędkość

23 węzły

Uzbrojenie
6 pojedynczych armat 47 mm, dwie pojedyncze wyrzutnie torped 14-calowych
Załoga

25

HMS Swift – eksperymentalny torpedowiec wodowany w 1885, powszechnie uważany za jednego z prekursorów późniejszych kontrtorpedowców.

„Swift” został zaprojektowany i zbudowany w stoczni J. Samuel White jako prywatna inicjatywa tej firmy. W porównaniu z ówczesnymi torpedowcami o typowej wyporności rzędu kilkudziesięciu ton i uzbrojonych jedynie w wyrzutnie torpedowe, „Swift” był znacznie większy (137 ton wyporności) i posiadał uzbrojenie artyleryjskie w postaci sześciu (według innych źródeł[1] – czterech) armat 3-funtowych (47mm). Większa wyporność dawała „Swiftowi” lepszą żeglowność w porównaniu z mniejszymi torpedowcami, co przy porównywalnej maksymalnej prędkości pozwalało mu na przechwycenie łodzi tego typu i zniszczenie ich ogniem artyleryjskim.

Admiralicja Royal Navy zakupiła „Swifta” w 1885, jeszcze przed próbami prędkości, w których z minimalnym obciążeniem okręt osiągnął ok. 23 węzły. Prace nad jego wykończeniem, a także debata na temat jego uzbrojenia oraz roli trwały aż do 1887, kiedy to wszedł do służby jako TB81, zapoczątkowując przy tym krótkotrwały typ okrętów torpedo boat catcher (dosłownie – "przechwytywacz torpedowców").

W 1901 torpedowiec został poważnie uszkodzony, wchodząc na mieliznę, w 1905 otrzymał nowe kotły i maszyny, a jego uzbrojenie zmniejszono o jedno działo[2].

„Swift” brał udział w I wojnie światowej, w trakcie której został dodatkowo wyposażony w hydrofony i wyrzutnię bomb głębinowych.

Został sprzedany na złom 22 października 1921.

Przypisy

  1. ↑ Eric Osborne: Destroyers: An Illustrated History Of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-Clio. ISBN 1-85109-479-2. (ang.).
  2. ↑ Robert Gardiner, Przemysław Budzbon, Randal Gray: Conway's All the world's fighting ships, 1906-1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).

Bibliografia

  • JJ Colledge, Ben Warlow: The Complete Record of All Fighting Ships of the Royal Navy. 2009. ISBN 978-1-935149-07-1. (ang.).
  • Bernard Ireland: The Illustrated Guide To Destroyers And Frigates. 2009. ISBN 978-1-84681-336-8. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.