HMS Templar
![]() | |
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
28 grudnia 1941 |
| Wodowanie |
26 października 1942 |
| Wejście do służby |
15 lutego 1943 |
| Los okrętu |
zatopiony jako cel w 1954 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
84,28 m |
| Szerokość |
7,77 m |
| Zanurzenie testowe |
91 m (300 stóp) |
| Napęd | |
| 2 silniki Diesla: 2 × 2500 KM (1,86 MW) 2 silniki elektryczne: 2 × 1450 KM (1,08 MW) | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
na powierzchni 4500 mil morskich przy prędkości 11 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 6 zapasowych torped 1 działo kal. 102 mm 3 przeciwlotnicze karabiny maszynowe | |
| Wyrzutnie torpedowe |
6 dziobowych wewnętrznych wyrzutni torped |
| Załoga |
61 |
HMS Templar (P316) – brytyjski okręt podwodny należący do trzeciej grupy jednostek typu T. Został zbudowany jako P316 w Vickers-Armstrongs w Barrow. Zwodowano go 26 października 1942 roku. Jak dotychczas był jedynym okrętem Royal Navy noszącym nazwę „Templar”.
Służba
„Templar” przez większość służby wojennej operował na Dalekim Wschodzie. W styczniu 1944 roku w cieśninie Malakka storpedował i uszkodził krążownik lekki „Kitakami”. 16 lipca 1944 roku na północ od Sumatry nieskutecznie atakował niemiecki okręt podwodny U-1062.
Okręt przetrwał wojnę i pozostał w służbie, uczestniczył m.in. w operacji Deadlight – zatapianiu zdobycznych U-Bootów. Został użyty jako okręt-cel w Loch Striven (Szkocja) w 1954 roku. Podniesiony z dna 4 grudnia 1958 roku, 19 lipca 1959 roku dotarł do Troon (Szkocja) w celu zezłomowania[1].
Przypisy
- ↑ HMS Templar, Uboat.net
Bibliografia
- Warlow, Ben; Colledge, J. J.: Ships of the Royal Navy: the complete record of all fighting ships of the Royal Navy (Rev. ed.). Londyn: Chatham: (2006) [1969]. ISBN 978-1-86176-281-8. OCLC 67375475.
- Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001. ISBN 978-0-00-710558-8. OCLC 53783010.
