Henrik Dagård

lekkoatletyka
Olof Henrik Dagård
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1969
Halmstad

Wzrost

184 cm

Informacje klubowe
Klub

KA2 IF Karlskrona

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Mistrzostwa Europy
srebroHelsinki 1994dziesięciobój
Halowe mistrzostwa świata
brązBarcelona 1995siedmiobój
Halowe mistrzostwa Europy
srebroParyż 1994siedmiobój

Olof Henrik Dagård (ur. 7 sierpnia 1969 w Halmstad) – były szwedzki lekkoatleta, wieloboista.

Medalista mistrzostw Europy oraz halowych mistrzostw Europy i halowych mistrzostw globu. Uczestnik prestiżowego mityngu wielobojowego Hypo-Meeting w Götzis. Ustanawiał rekordy Szwecji w siedmio- i dziesięcioboju. Został wybrany najseksowniejszym mężczyzną w Szwecji w 1995 roku. Obecnie mieszka w Halmstad, gdzie pracuje jako trener.

Kariera

Międzynarodową karierę zaczynał od zajęcia siódmego miejsca w mistrzostwach Europy juniorów (1987)[1] oraz czwartej lokaty na światowym czempionacie juniorów (1988)[2]. W 1990 uplasował się na dziewiątym miejscu podczas mistrzostw Europy w Splicie, a dwa lata później był trzynasty na mistrzostwach świata. Największe sukcesy odnosił w latach 1994–1995, kiedy to zdobył srebrny medal halowego czempionatu Starego Kontynentu oraz był wicemistrzem Europy (1994), a w 1995 zdobył brązowy medal halowych mistrzostw świata. W Göteborgu w 1995 był szesnasty na mistrzostwach świata, w Budapeszcie w 1998 był piętnasty, a w 1999 zajął siódme miejsce podczas kolejnego światowego czempionatu. W swoim jedynym olimpijskim starcie – w 2000 w Sydney – zajął 10. miejsce. Medalista mistrzostw Szwecji w różnych konkurencjach: ma w dorobku dwa złote medale krajowego czempionatu w dziesięcioboju[3], trzy złote medale w siedmioboju[4] a także medale w innych konkurencjach lekkotletycznych.

Rekord życiowy w dziesięcioboju: 8403 pkt. (11 września 1994, Talence) – rezultat ten był aż do 2009 roku rekordem Szwecji, kiedy to pobity został przez Nicklasa Wiberga (8406 pkt). Dagård jest aktualnym rekordzistą kraju w siedmioboju (6142 pkt. w 1995).

Osiągnięcia

Rok Impreza Miejsce Konkurencja Pozycja Wynik
1987Mistrzostwa Europy juniorówWielka Brytania Birminghamdziesięciobój7. miejsce7070 pkt.
1988Mistrzostwa świata juniorówKanada Greater Sudburydziesięciobój4. miejsce7453 pkt.
1990Mistrzostwa Europy Splitdziesięciobój9. miejsce8052 pkt.
1993Mistrzostwa świataNiemcy Stuttgartdziesięciobój13. miejsce7838 pkt.
1994Halowe mistrzostwa EuropyFrancja Paryżsiedmiobój 2. miejsce6119 pkt.
1994Superliga pucharu Europy w wielobojachFrancja Lyondziesięciobój2. miejsce8347 pkt.
1994Mistrzostwa EuropyFinlandia Helsinkidziesięciobój 2. miejsce8362 pkt.
1995Halowe mistrzostwa świataHiszpania Barcelonasiedmiobój 3. miejsce6142 pkt.
1995Superliga pucharu Europy w wielobojachHiszpania Valladoliddziesięciobój3. miejsce8114 pkt.
1995Mistrzostwa świataSzwecja Göteborgdziesięciobój16. miejsce7899 pkt.
1998Mistrzostwa EuropyWęgry Budapesztdziesięciobój15. miejsce7930 pkt.
1999Mistrzostwa świataHiszpania Sewilladziesięciobój7. miejsce8150 pkt.
2000Igrzyska olimpijskieAustralia Sydneydziesięciobój10. miejsce8178 pkt.

Rekordy życiowe

Konkurencja Wynik Rok
Bieg na 100 m 10.46 1994
Bieg na 400 m 46.71 1994
Bieg na 1500 m 4:34,45 1990
Bieg na 110 m przez płotki 13.97 1994
Skok wzwyż 2.07 1989
Skok o tyczce 5.10 2000
Skok w dal 7.48 1989
Pchnięcie kulą 15.61 1994
Rzut dyskiem 45.64 1994
Rzut oszczepem 69.26 1993
Dziesięciobój 8403 pkt. 1994

Przypisy

  1. ↑ European Junior Championships 1987. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  2. ↑ World Junior Championships 1988. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  3. ↑ Swedish Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-12-25] (ang.).
  4. ↑ Swedish Indoor Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-12-25] (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.