Henryk III Chorowity
![]() | |
![]() | |
| Król Kastylii i Leónu | |
| Okres |
od 1393 |
|---|---|
| Koronacja |
1390 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Książę Asturii | |
| Okres |
od 1388 |
| Poprzednik | |
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
| Żona | |
| Dzieci | |
Henryk III Chorowity (hiszp. Enrique III el Doliente, ur. 4 października 1379 w Burgos, zm. 1406 w Toledo) – król Kastylii i Leónu w latach 1390–1406.
Był synem króla Jana I i jego żony Eleonory Aragońskiej. Przed wstąpieniem na tron nosił tytuł księcia Asturii.
Pierwsze 3 lata zasiadania na tronie to czas rządów regentów. Początek sprawowania faktycznej władzy nastąpił w 1393 r. W polityce wewnętrznej dążył do wzmocnienia władzy królewskiej i poskramiania zapędów możnowładców. Starał się przy tym unikać zaangażowania w większe, zewnętrzne konflikty.
Podczas jego rządów kastylijska flota odniosła kilkanaście zwycięstw nad flotą angielską, a także zniszczyła piracką bazę w Afryce Północnej, Tetuan. W 1402 r. Henryk rozpoczął kolonizację Wysp Kanaryjskich, wysyłając francuskiego odkrywcę Jana de Bethencourt.
Słabe zdrowie spowodowało odsuwanie się Henryka od rządów i przekazywanie ich w ręce brata Ferdynanda.
Jeszcze jako następca tronu ożeniony został w 1388 r. z Katarzyną Lancaster (hiszp. Catalina de Lancaster), w wyniku porozumienia pokojowego z Bajonny, kończącego spór o koronę kastylijską między ich ojcami: Janem I i Janem z Gandawy. Z małżeństwa tego narodziło się troje dzieci:
- Maria, żona Alfonsa V Wspaniałego,
- Katarzyna,
- Jan, następca tronu Kastylii i Leónu, późniejszy król Jan II.
.jpg)
.svg.png)
.svg.png)
