Hugo Jurševskis

Hugo Jurševskis (ur. 1946) – radziecki (łotewski) kierowca wyścigowy, popularyzator kartingu na Łotwie.

W 1974 roku zadebiutował w Sowieckiej Formule 4, zdobywając podium na torze Pirita-Kose-Kloostrimetsa i zajmując szóste miejsce na koniec sezonu^[1][2]. W sezonie 1976 wystartował Estonią 16M w Sowieckiej Formule 1, uzyskując piętnaste miejsce w klasyfikacji generalnej^[3]. W 1977 roku zadebiutował z kolei w Sowieckiej Formule 3, zajmując dziewiąte miejsce w klasyfikacji końcowej^[4]. Zdobył wówczas również mistrzostwo Łotewskiej Formuły 3^[5]. Rok później zmienił pojazd na Estonię 19^[6]. W sezonie 1979 zajął ósme miejsce na koniec sezonu, a w roku 1980 – siódme^[7][8]. W sezonie 1981 rozpoczął rywalizację Estonią 20^[9]. W 1982 roku po raz drugi został mistrzem Łotwy, po czym zakończył karierę zawodniczą^[10].

W latach 70. Jurševskis zaangażował się w szkolenie zawodników kartingowych, będąc trenerem drużyny sowchoz-technikum w Kandavie. Jego uczniami był między innymi Vladislavs Šlegelmilhs – pierwszy łotewski zwycięzca wyścigu kartingowego Pucharu Pokoju i Przyjaźni, a także liderzy kartingowej drużyny ZSRR: Raimonds Gudriķis, Normunds Grasbergs i Ainārs Bērziņš. Ostatnimi uczniami Jurševskisa byli jego syn Arnis oraz uczestnik kartingowych mistrzostw Europy, Jānis Horeliks. Za zasługi Jurševskis otrzymał odznakę Mistrza Sportu ZSRR oraz honorowe obywatelstwo Kandavy^[11].