Huta Norma
 Zabudowania huty Norma | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1842[1] |
| Data likwidacji |
1906 |
Położenie na mapie Katowic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
 50°16′20,4773″N 19°03′04,3297″E/50,272355 19,051203 | |
Huta Norma – huta cynku w Kolonii Norma działajaca w latach 1842–1906, położona była w dawnej kolonii robotniczej, na wschodzie Katowic, pomiędzy obecnymi dzielnicami Dąbrówka Mała i Bogucice.
Historia
Huta została uruchomiona w 1842[1] przez Aleksandra Schreibera, właściciela Dziećkowic[2] (obecnie Mysłowice). Jej kolejnym właścicielem był Friedrich Edouard von Löbbecke[2] (w latach 1851−1868), następnie kupiec Adolf Wolff[2] (w latach 1868−1871), po jego śmierci zakład przejęła jego żona[2]. W 1881 huta stała się własnością koncernu Georg von Giesches Erben[2]. W hucie pracowało około 50 osób[2]. Jako zakład przestarzały i zbędny huta została zamknięta 1 kwietnia 1906 roku, po otworzeniu huty cynku Bernhardi[2].
Przypisy
- 1 2 Michał Bulsa, Barbara Szmatloch, Katowice, których nie ma, Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2019, s. 43, ISBN 978-83-7729-502-1.
- 1 2 3 4 5 6 7 Grzegorz Grzegorek, Adam Frużyński, Piotr Rygus: Kopalnie i huty Katowic. Grzegorz Grzegorek (red.). Katowice: Prasa i Książka. Grzegorz Grzegorek, 2017, s. 370. ISBN 978-83-63780-23-4.
Bibliografia
- Katowice 1865–1945. Zarys rozwoju miasta. Red. J. Szaflarski, Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo "Śląsk", Katowice 1978, s. 77.
- Lech Szaraniec: Osady i osiedla Katowic. Katowice: Oficyna "Artur", 1996, s. 163. ISBN 83-905115-0-9.