Ilja Mańkow

Ilja Mańkow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 marca 2003
Niżny Tagił

Reprezentacja

 Rosja
ROC (ZIO 2022)

Debiut w PŚ

22 lutego 2020 w Râșnovie (49. miejsce)

Rekord życiowy

204 m na Letalnicy w Planicy (10 grudnia 2020)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Lahti 2021 drużynowo
Rosja Uralski Okręg Federalny
Zimowe igrzyska azjatyckie dzieci
brąz Jużnosachalińsk 2019 indywidualnie
brąz Jużnosachalińsk 2019 mikst drużynowy

Ilja Siergiejewicz Mańkow (ros. Илья Сергеевич Маньков, ur. 17 marca 2003 w Niżnym Tagile[1]) – rosyjski skoczek narciarski. Medalista mistrzostw świata juniorów oraz zimowych igrzysk azjatyckich dzieci. Uczestnik mistrzostw świata (2021), mistrzostw świata w lotach narciarskich (2020) oraz zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży (2020). Medalista mistrzostw Rosji.

Przebieg kariery

W lutym 2019 wziął udział w 1. Zimowych Igrzyskach Azjatyckich Dzieci w Jużnosachalińsku, gdzie zdobył brązowe medale zarówno w rywalizacji indywidualnej[2], jak i w konkursie drużyn mieszanych[3].

W lipcu 2019 zadebiutował w FIS Cupie – w Szczyrku był zgłoszony do zawodów, jednak nie pojawił się na starcie, a kilka dni później w Szczuczyńsku w 1. konkursie został zdyskwalifikowany, a w drugim zajął 23. lokatę. Po zdobyciu pierwszych punktów FIS Cupu w tej samej miejscowości, w ramach letniej edycji cyklu, zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, jednak został zdyskwalifikowany. W grudniu 2019 w Vikersund po raz pierwszy punktował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 17. pozycję, a kilka dni później w Notodden po raz pierwszy stanął na podium zawodów FIS Cupu, plasując się na 2. miejscu. W styczniu 2020 wziął udział w zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży – indywidualnie był piąty. W lutym 2020 po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji w Pucharze Świata – w Râșnovie został zdyskwalifikowany w kwalifikacjach do 1. konkursu, a w 2. zawodach zajął 49. lokatę. W marcu 2020 w Oberwiesenthal zadebiutował w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 28., w konkursie drużynowym zajął 6. miejsce, a w rywalizacji drużyn mieszanych 5. pozycję[4].

W listopadzie 2020 w Wiśle zadebiutował w konkursie drużynowym Pucharu Świata, awansując z reprezentacją Rosji do 2. serii i zajmując 7. lokatę. W grudniu 2020 w Planicy wystartował w mistrzostwach świata w lotach narciarskich, zajmując 32. lokatę w rywalizacji indywidualnej i 7. w konkursie drużynowym. W lutym 2021 w Lahti wziął udział w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym został zdyskwalifikowany, a w zmaganiach drużynowych zdobył brązowy medal. W marcu 2021 w Oberstdorfie wystartował na mistrzostwach świata seniorów, zajmując z rosyjskim zespołem 8. pozycję w konkursie drużynowym. W całym sezonie 2020/2021 dwukrotnie wziął udział w indywidualnym konkursie głównym Pucharu Świata, nie zdobywając punktów do klasyfikacji generalnej tego cyklu[4].

5 września 2021 w Szczuczyńsku zdobył pierwsze w karierze punkty Letniego Grand Prix, zajmując dwukrotnie 12. lokatę. Kilka dni później w Czajkowskim po raz pierwszy zajął pozycję w czołowej dziesiątce indywidualnych konkursów tej rangi, plasując się na 8. miejscu. W sezonie zimowym 2021/2022 dziewięciokrotnie wystąpił w konkursie głównym indywidualnych zawodów Pucharu Świata; najwyżej sklasyfikowany był na 40. pozycji[4].

Mańkow jest medalistą mistrzostw Rosji – zimą 2020 zdobył brązowy medal w konkursie drużyn mieszanych[5], zimą 2021 zajął trzecią lokatę w rywalizacji drużynowej[6], a latem 2021 ponownie zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym[7].

Drużynowo

2021 Niemcy Oberstdorf – 8. miejsce (K-120)[a]

Starty I. Mańkowa na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
8. 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[a] 110,0 m 110,5 m 778,2 pkt (157,8 pkt) 268,4 pkt Niemcy

Indywidualnie

2020 Słowenia Planica – 32. miejsce

Drużynowo

2020 Słowenia Planica – 7. miejsce[b]

Starty I. Mańkowa na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
32. 11–12 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 195,0 m – – – 162,9 pkt 714,3 pkt Karl Geiger
7. 13 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 druż.[b] 200,0 m 187,0 m 1356,3 pkt (325,6 pkt) 371,4 pkt Norwegia

Indywidualnie

2020 Niemcy Oberwiesenthal – 28. miejsce
2021 Finlandia Lahti – dyskwalifikacja

Drużynowo

2020 Niemcy Oberwiesenthal – 6. miejsce[c], 5. miejsce (drużyna mieszana)[d]
2021 Finlandia Lahti – brązowy medal[e]

Starty I. Mańkowa na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
28. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 98,5 m 90,5 m 169,4 pkt 68,9 pkt Peter Resinger
6. 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[c] 97,5 m 96,0 m 737,7 pkt (204,1 pkt) 162,6 pkt Słowenia
5. 8 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. mix.[d] 92,5 m 99,0 m 887,3 pkt (247,2 pkt) 136,0 pkt Austria
DSQ 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. DSQ Niklas Bachlinger
3. 12 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[e] 88,5 m 87,5 m 903,1 pkt (210,1 pkt) 83,1 pkt Austria

Indywidualnie

2020 Szwajcaria Lozanna/Francja Prémanon[f] – 5. miejsce

Starty I. Mańkowa na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
5. 19 stycznia 2020 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 indywid. 89,0 m 85,0 m 236,5 pkt 21,2 pkt Marco Wörgötter

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q 49 - - - - 0
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q - - - 33 - q 61 - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q 41 dq 43 q q 45 q 40 47 40 q q 49 49 - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon
2020/2021		 Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Râșnov HS97 (mikst) Planica HS240
7 - - - -
Sezon
2021/2022		 Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
- 7 7 - - - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2020/2021 70.
2021/2022 52.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[9]
2021 26.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2023

2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- 39 - 12 12 8 40 - 76
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[10]
2019/2020 91.
2020/2021 70.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2019/2020
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
37 17 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 14
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 17 24 21
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2023

2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - dq - - 47 57 - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[11]
2019/2020 20.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 13 grudnia 2019 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 93,5 m 93,5 m 246,8 pkt 2. 9,0 pkt Stefan Rainer

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2019/2020
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - dq 23 - - - - 21 20 - - 2 5 11 11 - - - - - - 202
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. 1 2 Skład zespołu: Jewgienij Klimow, Michaił Nazarow, Ilja Mańkow, Dienis Korniłow
  2. 1 2 Skład zespołu: Ilja Mańkow, Danił Sadriejew, Michaił Nazarow, Jewgienij Klimow.
  3. 1 2 Skład zespołu: Maksim Kołobow, Aleksandr Łoginow, Danił Sadriejew, Ilja Mańkow
  4. 1 2 Skład zespołu: Lidija Jakowlewa, Danił Sadriejew, Irma Machinia, Ilja Mańkow
  5. 1 2 Skład zespołu: Ilja Mańkow, Maksim Kołobow, Danił Sadriejew i Michaił Purtow
  6. ↑ Organizatorem Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2020 była szwajcarska Lozanna, jednak rywalizacja w skokach narciarskich odbyła się we francuskim Prémanon.

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.