Isabel Perón

Isabel Perón

Pełne imię i nazwisko	María Estela Martínez Cartas de Perón
Imię i nazwisko po urodzeniu	Maria Martinez
Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1931 La Rioja
42. Prezydent Argentyny
Okres	od 1 lipca 1974 do 24 marca 1976
Przynależność polityczna	Partia Justycjalistyczna
Poprzednik	Juan Perón
Następca	Jorge Videla
28. Wiceprezydent Argentyny
Okres	od 12 października 1973 do 1 lipca 1974
Poprzednik	Vicente Solano Lima
Następca	Víctor Hipólito Martínez
Odznaczenia

María Estela „Isabel” Martínez de Perón (ur. 4 lutego 1931 w La Rioja) – pierwsza kobieta na stanowisku prezydenta, prezydent Argentyny w latach 1974–1976, trzecia żona Juana Peróna, wiceprezydent u boku swego męża.

Isabel urodziła się jako Maria Estela Martinez^[1]. W młodości była tancerką w nocnym klubie. Wtedy też przyjęła imię Isabel^[1]. W 1955 roku poznała Juana Peróna^[1]. Była osobistą sekretarką generała. W 1961 roku wyszła za Peróna za mąż^[1]. Po objęciu prezydentury przez męża w 1973 roku została wiceprezydentem^[1]. Juan zmarł kilka miesięcy po ponownym objęciu władzy. 1 lipca 1974 roku została prezydentem. Isabel Perón była pierwszą kobietą-prezydentem w dziejach świata^[1].

W chwili objęcia władzy w kraju panowała inflacja, bezrobocie i przemoc polityczna^[1]. Receptą na kryzys zastosowaną przez Isabel Perón był dodruk pieniędzy na spłatę długów zagranicznych i wprowadzenie stanu wyjątkowego^[1]. Sytuacji nie polepszyła afera, jaka wybuchła wokół ministra José López Regi. Minister został zmuszony do rezygnacji po ujawnieniu jego związków z terrorystami (Triple A)^[1]. Umiarkowani oficerowie bezskutecznie nakłaniali prezydent do rezygnacji. Kryzys pogłębiał się. 24 marca 1976 roku obalona została przez wojsko w zamachu stanu^[1]. Przebywała w areszcie 5 lat. W 1981 roku została skazana za korupcję. Jeszcze w tym samym roku została zwolniona z więzienia. Udała się na wygnanie do Hiszpanii. W 2007 roku sąd argentyński wydał nakaz jej aresztowania. Było to związane z łamaniem praw człowieka przez jej reżim^[1].