Iwno (Lubczyna)

Iwno
niestandaryzowany przysiółek wsi
Ilustracja
Jeden z dwóch domów w Iwnie (na lewo), stara pompa wodna (na prawo).
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

goleniowski

Gmina

Goleniów

Sołectwo

Lubczyna

Część miejscowości

Lubczyna

Wysokość

1,1 m n.p.m.

Liczba ludności (2009)

4

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

72-105[1]

Tablice rejestracyjne

ZGL

SIMC

nie nadano[2]

Położenie na mapie gminy Goleniów
Mapa konturowa gminy Goleniów, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Iwno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Iwno”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Iwno”
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego
Mapa konturowa powiatu goleniowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Iwno”
Ziemia53°29′36″N 14°44′28″E/53,493333 14,741111[2]

Iwno – nieoficjalny przysiółek wsi Lubczyna, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów[2].

Przysiółek leży przy drodze gruntowej łączącej Lubczynę z Rurzycą.

Obecnie znajdują się tutaj dwa domy jednorodzinne oraz jedna zagroda, numeracja tych budynków jest włączona do Lubczyny. Około 150 m na północ od Iwna znajduje się stara poniemiecka pompa, która do dziś dostarcza wodę dla mieszkańców. Przysiółek położony jest wśród łąk i terenów podmokłych.

Historia

Najstarsza zagroda w Iwnie

Pierwsza wzmianka pochodzi z 1805 r. Osada została założona jako kolonia właścicieli Lubczyny – rodzinę von Borgstede. W 1872 liczba domów w Iwnie wynosiła 17 a zamieszkiwało ją 180 osób.

Do 1945 r. poprzednią niemiecką nazwą przysiółka była Ibenhorst[3]. W 1948 r. ustalono urzędowo polską nazwę osady Iwno[4].

Okoliczne miejscowości: Rurzyca, Lubczyna, Smolno.

Przypisy

  1. ↑ Lubczyna, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 670 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  2. 1 2 3 Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 201603
  3. ↑ Arkusz 2554 Gr Christinenberg. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Reichsamt für Landesaufnahme, 1936.
  4. ↑ Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 czerwca 1948 r. (M.P. z 1948 r. nr 59, poz. 363, s. 8)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.