Józef Rabiej
 prof. mgr inż. Józef Rabiej (1911-1974) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| prof. doc. dr inż. | |
| Specjalność: Elektrotechnika | |
| Alma Mater | |
| Profesura |
1970 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Szkoła Inżynierska, Politechnika Szczecińska |
| Okres zatrudn. |
1948–1974 |
| Dziekan | |
| Wydział | |
| Okres spraw. |
1951, 1962–1969 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Rektor | |
| Uczelnia |
Szkoła Inżynierska w Szczecinie |
| Okres spraw. |
1952–1953 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 | |
.svg.png){kind=small}
Józef Miron Rabiej (ur. 8 stycznia 1911 w Samborze, zm. 27 maja 1974 w Szczecinie) – polski profesor elektrotechniki, nauczyciel akademicki.
rektor (1952-1953)
Życiorys
Urodził się w rodzinie Franciszka Rabieja i Julii Rabiej z domu Nestorowicz[1]. Ukończył studia magisterskie na kierunku elektrotechnika w Wyższej Szkole Technicznej Wolnego Miasta Gdańska w 1935. Rok później nostryfikował dyplom na Politechnice Warszawskiej. W 1937 wziął ślub z Raisą Nowosielską[2]. W latach 1937–1939 pracował przy elektryfikacji warszawskiej sieci kolejowej. W czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej dostał się do niewoli i stał się robotnikiem w zakładach Siemens & Halske w Berlinie-Siemensstadt. Po zakończeniu II wojny światowej przybył na Ziemie Odzyskane i rozpoczął pracę na stanowisku kierownika technicznego w elektrowni w Gorzowie Wielkopolskim. Zatrudniono go także w lokalnym oddziale Polskiego Radia[3].
W 1948 przeprowadził się do Szczecina, gdzie podjął pracę wykładowcy na Wydziale Elektrycznym Szkoły Inżynierskiej. W 1951 został kierownikiem Katedry Maszyn Elektrycznych i pełnił funkcję dziekana Wydziału Elektrycznego. W latach 1952–1953 był rektorem tej uczelni. W 1954 rozpoczął pracę na stanowisku zastępcy profesora. W 1959 uzyskał tytuł docenta. W latach 1962–1969 ponownie sprawował funkcję dziekana Wydziału Elektrycznego Politechniki Szczecińskiej[4]. W 1970 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego[5]. Był członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich[3].
Uchwałą Rady Państwa z dnia 29 marca 1955 został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[6]. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[7].
Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie[8] w kwaterze 44/1/39[9].
Przypisy
- ↑ Franciszek Rabiej [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2024-10-12].
- ↑ Raisa Nowosielecka [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2024-10-12].
- 1 2 Lucyna Turek-Kwiatkowska (red.), Elektryka na Pomorzu Zachodnim, Szczecin: Oddział Szczeciński Stowarzyszenia Elektryków Polskich, 2006, s. 256 (pol.).
- ↑ Marcin Wardach, Krzysztof Okarma, 70 lat Wydziału Elektrycznego Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, „Maszyny Elektryczne - Zeszyty Problemowe”, 4 (112), Komel Katowice, 2016, s. 53-57 [dostęp 2021-06-15] (pol.).
- ↑ Politechnika Szczecińska. Uczelnia i ludzie w półwieczu 1946-1996. Wydaw. Uczel. Polit. Szczec. Szczecin 1996, s. 45. ISBN 83-86359-79-X (dostęp 10.11.2024)
- ↑ Lista osób odznaczonych "Medalem 10-lecia Polski Ludowej" [online], sip.lex.pl [dostęp 2024-10-12].
- ↑ Encyklopedia Szczecina. Wydanie jubileuszowe z okazji 70-lecia polskiego Szczecina. Red. Tadeusz Białecki. Szczec. Tow. Kult. Szczecin 2015, s. 833. ISBN 978-83-942725-0-0
- ↑ Józef Miron Rabiej [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2024-10-12].
- ↑ Józef Rabiej – lokalizacja grobu na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (dostęp 11.11.2024)