Język kembra
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
20 (2005)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | xkw | ||
| IETF | xkw | ||
| Glottolog | kemb1250 | ||
| Ethnologue | xkw | ||
| BPS | 1006 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kembra – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji, przez grupę ludności w dystrykcie Okbibab (obecnie kabupaten Pegunungan Bintang), na wschód od rzeki Sobger[2]. Według danych z 2005 roku posługuje się nim zaledwie 20 osób[1].
Znajduje się na skraju wymarcia[1][3]. Jest używany w środowisku domowym, prawie wyłącznie przez osoby dorosłe[1][2]. Jest językiem tonalnym[1][4].
Nie został dobrze udokumentowany. Sporządzono pobieżny opis jego słownictwa (nieopublikowany). Na poziomie leksyki wykazuje zbieżności z językami yetfa, lepki i usku, ale nie jest jasne, czy świadczy to o jego pokrewieństwie z którymś z tych języków (być może są to pożyczki, yetfa służy bowiem jako lokalna lingua franca; jednocześnie część form wyrazowych łączy kembra z lepki). W.A. Foley (2018) rozpatruje go jako izolat; zaznacza przy tym, że do określenia związków genetycznych kembra z innymi językami bądź rodzinami potrzebne są dokładniejsze dane lingwistyczne[5].
Publikacja Glottolog (4.6) łączy go z językami lepki i murkim, wyróżniając rodzinę lepki-murkim-kembra[6]. Timothy Usher umieszcza te trzy języki w ramach grupy południowej języków pauwasi, wraz z kimki[7]. Autorzy publikacji Ethnologue (wyd. 22) powstrzymują się od prób jego klasyfikacji[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kembra, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- 1 2 Barbara Grimes, Unclassified Languages, [w:] William Frawley (red.), International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set, wyd. 2, Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 4:324, DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001, ISBN 978-0-19-513977-8, OCLC 51478240 [dostęp 2022-08-11] (ang.).
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 463.
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 464.
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 463–464.
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Lepki-Murkim-Kembra. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
- ↑ Timothy Usher: South Pauwasi River. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
Bibliografia
- William A. Foley, The languages of Northwest New Guinea, [w:] Bill Palmer (red.), The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide, Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018 (The World of Linguistics 4), s. 433–568, DOI: 10.1515/9783110295252-004, ISBN 978-3-11-029525-2, ISBN 978-3-11-028642-7, OCLC 1041880153 (ang.).