Język sorani
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 4,5 mln (2014) | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| Status oficjalny | |||||
| Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| ISO 639-3 | ckb | ||||
| IETF | ckb | ||||
| Glottolog | cent1972 | ||||
| Ethnologue | ckb | ||||
| WALS | krd | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język sorani lub środkowokurdyjski[1] (زمانێ سۆرانی, zimanê soranî)[2] – etnolekt irański używany w Iranie i Iraku przez około 4,5 miliona osób (2014)[2].
W publikacjach zachodnich nazwa „sorani” określa język środkowokurdyjski. Na poziomie lokalnym służy jako określenie jednej z odmian środkowokurdyjskiego[3]. Odmiana sorani stanowi podstawę języka literackiego[2].
Bywa podkładany pod pojęcie języka kurdyjskiego, jako jeden z dialektów[4][5]. W klasyfikacji Ethnologue należy do tzw. makrojęzyka kurdyjskiego, wraz z kurmandżi (północnokurdyjskim) i południowokurdyjskim[6]. Między północnokurdyjskim a środkowokurdyjskim istnieją silne różnice w zakresie morfologii, które stanowią przeszkodę dla wzajemnego zrozumienia[5].
Istnieją tłumaczenia Biblii na język sorani[7][8]. Zapisywany jest zmodyfikowanym alfabetem arabskim[1].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 Haig 2019 ↓, s. 270.
- 1 2 3 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kurdish, Central, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Anonby, Mohammadirad i Sheyholislami 2019 ↓, przyp. 8, s. 27.
- ↑ The Kurdish language [online], cabinet.gov.krd [dostęp 2017-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-17] (ang.).
- 1 2 Haig 2019 ↓, s. 273.
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kurdish, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Marcin Rzepka, Koran i Biblia w języku Kurdów [online], tolerancja.pl [dostęp 2017-05-27].
- ↑ Bible: Kurdi Sorani Standard (KSS) [online], biblegateway.com.
Bibliografia
- Andrzej Pisowicz, Andrzej Bartczak, Farhang Muthafar Muhamad: Gramatyka kurdyjska Sorani. Księgarnia Akademicka, 2012. [dostęp 2017-05-27].
- Erik Anonby, Masoud Mohammadirad, Jaffer Sheyholislami, Kordestan Province in the Atlas of the Languages of Iran: Research process, language distribution, and language classification, [w:] Songül Gündoğdu i inni red., Current issues in Kurdish linguistics, Bamberg: University of Bamberg Press, 2019 (Bamberg Studies in Kurdish Linguistics 1), s. 9–38, DOI: 10.20378/irb-56757, ISBN 978-3-86309-686-1, ISBN 978-3-86309-687-8, OCLC 1250423294 (ang.).
- Geoffrey Haig, The Iranian languages of northern Iraq, [w:] Geoffrey Haig, Geoffrey Khan (red.), The Languages and Linguistics of Western Asia: An Areal Perspective, Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2019 (The World of Linguistics 6), s. 267–304, DOI: 10.1515/9783110421682-009, ISBN 978-3-11-042168-2, ISBN 978-3-11-042608-3 (ang.).
Linki zewnętrzne
- Akademia Kurdyjska (ang.)
- Kurdish, Central, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2010-03-07] (ang.).
- Useful Sorani Kurdish phrases. Omniglot. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
- W.M. Thackston, —Sorani Kurdish— A Reference Grammar with Selected Readings [zarchiwizowane 2007-01-20] (ang.).