Jan (Rudenko)
| Władimir Rudenko | |
| Biskup szujski i tiejkowski | |
![]() | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 listopada 1966 |
| Biskup szujski i tiejkowski | |
| Okres sprawowania |
od 2023 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
17 kwietnia 1998 |
| Diakonat |
24 maja 1998 |
| Prezbiterat |
4 października 1998 |
| Nominacja biskupia |
16 kwietnia 2016 |
| Chirotonia biskupia |
24 kwietnia 2016 |
| Data konsekracji |
24 kwietnia 2016 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Hilarion (Alfiejew), Lew (Cerpicki), Arseniusz (Jepifanow), Józef (Makiedonow), Sergiusz (Czaszyn), Beniamin (Lichomanow), Sawa (Michiejew), Filip (Nowikow), Nikon (Fomin), Hilarion (Kajgorodcew), Pitirim (Wołoczkow) | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Jan, imię świeckie Władimir Nikołajewicz Rudenko (ur. 8 listopada 1966 w Nowosybirsku) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
Urodził się w rodzinie urzędniczej. Ukończył studia w Nowosybirskim Instytucie Elektrotechnicznym w 1988, następnie pracował w laboratorium naukowo-badawczym instytutu. W 1994 uzyskał stopień kandydata nauk w dziedzinie radiofizyki. Do 1998 wykładał w instytucie, który ukończył, w katedrze fizyki stosowanej i teoretycznej, od 1996 do 1998 jako docent[1].
W 1996 w soborze św. Aleksandra Newskiego w Nowosybirsku przyjął chrzest. W roku następnym zamieszkał w Szartomskim Monasterze św. Mikołaja we Wwiedienju jako świecki pracownik, zaś w 1998 został w nim posłusznikiem. 17 kwietnia 1998 złożył wieczyste śluby mnisze przed przełożonym wspólnoty archimandrytą Nikonem, przyjmując imię zakonne Jan na cześć św. Jana Chrzciciela. 24 maja tego samego roku arcybiskup iwanowski i kineszemski Ambroży wyświęcił go na diakona, zaś 4 października tego samego roku, w soborze Przemienienia Pańskiego w Iwanowie, na kapłana[1]. Od 1998 do 1999 nauczał w Instytucie Teologicznym św. Jana Teologa w Iwanowie, następnie został jego prorektorem. W latach 2000–2005 był wykładowcą Państwowego Uniwersytetu w Iwanowie i Państwowego Instytutu Pedagogicznego w Szui, zaś od 2005 do 2014 nauczał w seminarium duchownym w Iwanowie[1]. Równocześnie w 1999 został p.o. proboszcza budowanej właśnie cerkwi Wszystkich Świętych przy uniwersytecie w Iwanowie. W latach 2005–2006 był proboszczem cerkwi Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w tym samym mieście. Od 2009 do 2011 służył w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Szui[1].
W 2001 w trybie zaocznym ukończył seminarium duchowne w Moskwie, zaś w 2005 – studia teologiczne na Moskiewskiej Akademii Duchownej, gdzie w 2006 uzyskał stopień kandydata nauk teologicznych[1].
W 2011 został dziekanem Szartomskiego Monasteru św. Mikołaja. Pięć lat później Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa workuckiego i usińskiego. W związku z tym otrzymał godność archimandryty[1]. Jego chirotonia biskupa odbyła się 24 kwietnia 2016 w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie, pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla[2].
Postanowieniem Świętego Synodu, przeniesiony 28 grudnia 2017 r. do eparchii moskiewskiej miejskiej jako jej wikariusz, z tytułem biskupa domodiedowskiego[3]. Od lipca 2018 r. był równocześnie namiestnikiem Monasteru Nowospasskiego w Moskwie[1].
W 2019 r. przeniesiony na katedrę urżumską[4].
W 2023 r. Święty Synod mianował go biskupem szujskim i tiejkowskim[5].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 Иоанн, епископ Домодедовский, викарий Святейшего Патриарха Московского и всея Руси (Руденко Владимир Николаевич) [online], Патриархия.ru [dostęp 2016-04-24].
- ↑ В праздник Входа Господня в Иерусалим Предстоятель Русской Церкви совершил Литургию в Храме Христа Спасителя и возглавил хиротонию архимандрита Иоанна (Руденко) во епископа Воркутинского и Усинскогo [online], Патриархия.ru [dostęp 2016-04-24].
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 28 декабря 2017 года. patriarchia.ru, 28 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-29]. (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 4 апреля 2019 года. patriarchia.ru, 4 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-04]. (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 11 октября 2023 года / Официальные документы / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2023-10-11] (ros.).
_%D0%B2_%D1%85%D1%80%D0%B0%D0%BC%D0%B5_%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D0%BC%D1%83%D1%87%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%B2_%D0%B8_%D0%B8%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%B2%D0%B5%D0%B4%D0%BD%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%B2_%D0%A1%D1%80%D0%B5%D1%82%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE_%D0%BC%D0%BE%D0%BD%D0%B0%D1%81%D1%82%D1%8B%D1%80%D1%8F._28_%D0%B4%D0%B5%D0%BA%D0%B0%D0%B1%D1%80%D1%8F_2018_%D0%B3%D0%BE%D0%B4%D0%B0.jpg)