Jan Andrzej Próchnicki
| ||
| Data urodzenia |
ok. 1553 | |
|---|---|---|
| Data śmierci |
13 maja 1633 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Biskup kamieniecki | ||
| Okres sprawowania |
1607-1614 | |
| Arcybiskup lwowski | ||
| Okres sprawowania |
1614-1633 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
1593 | |
| Nominacja biskupia |
13 sierpnia 1607 | |
| Sakra biskupia |
1607 | |
| Data konsekracji |
1607 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| |||||||
Jan Andrzej Próchnicki herbu Korczak[1] (ur. ok. 1553, zm. 13 maja 1633) – duchowny rzymskokatolicki.
Jako senator wziął udział w sejmach w 1615, 1616, 1618, 1619, 1620 i 1621 roku[1].
Studiował w Krakowie, Ingolsztacie, Padwie, Bolonii. W 1593 przyjął święcenia kapłańskie. W 1594 mianowany kanonikiem krakowskim. Od 1603 infułat. W 1607 mianowany biskupem kamienieckim i protektorem zakonu kawalerów maltańskich na terenie Rzeczypospolitej. Fundator kolegium jezuitów w Kamieńcu Podolskim. W 1614 został przeniesiony na stanowisko arcybiskupa lwowskiego. Popierał przystąpienie polskich Ormian do unii z Kościołem katolickim.
Z zamiłowania bibliofil i kolekcjoner książek. Na książkach umieszczał własne ekslibrisy.
Przypisy
Bibliografia
- Mieczysław Gębarowicz: Jan Andrzej Próchnicki. [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. XXVIII, 1984–1985.
- Kasper Niesiecki: Korona Polska przy Złotey Wolności Starożytnemi Wszystkich Kathedr, Prowincyi y Rycerstwa Kleynotami Heroicznym Męstwem y odwagą, Naywyższemi Honorami a naypierwey Cnotą, Pobożnością y Swiątobliwością Ozdobiona…. T. 3. Lwów: w drukarni Collegium Lwowskiego Societatis Jesu, 1740, 938 s., s. 732–733.
- Simone Starovolscio: Monumenta Sarmatarum. Cracoviae, 1655, s. 277. (łac.)