Jan Benigier

Jan Benigier

Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1950 Radomsko, Polska
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1965 Czarni Radomsko 1966 Hala Sportowa Łódź
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1967–1969 Start Łódź 1970–1972 Zawisza Bydgoszcz 1972–1980 Ruch Chorzów 204 (69) 1980–1982 RFC Seraing 1982–1983 Ruch Chorzów 25 (5 ) 1983–1986 Polonia Bytom
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1976  Polska
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie srebro Montreal 1976 Piłka nożna
Odznaczenia

Jan Janusz Benigier (ur. 18 lutego 1950 w Radomsku) – były polski piłkarz grający na pozycji napastnika. Z wykształcenia technik-metalurg.

Wychowanek Stali i Czarnych Radomsko (1965), zawodnik Hali Sportowej Łódź (1966, gdzie pod wodzą Leszka Jezierskiego zdobył tytuł mistrza Polski juniorów), Startu Łódź (1967–1969), Zawiszy Bydgoszcz (1970–1972), Ruchu Chorzów (1972–1980 i 1982–1983), belgijskiego RFC Seraing (1980–1982) i Polonii Bytom (1983–1986). Wyrósł ponad przeciętność w chorzowskim Ruchu, gdzie w ciągu 9 ligowych sezonów (1973–1980 i 1983) rozegrał 229 spotkań, strzelił 74 bramki, 3-krotnie zdobył tytuł mistrza Polski (1974, 1975, 1979) i raz Puchar Polski (1974).

4-krotny reprezentant Polski, zadebiutował w meczu z Argentyną (1976), a zakończył grę w drużynie narodowej podczas spotkania z Iranem (1976). Srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Montrealu w 1976 r. Po zakończeniu kariery zawodniczej, trener (utarła się opinia, że jest szkoleniowcem, który ratuje piłkarskie drużyny zagrożone degradacją do klas niższych), działacz i sędzia piłkarski, m.in. sekretarz Ruch Chorzów. Mistrz Sportu, odznaczony m.in. Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Srebrnym Krzyżem Zasługi.