Jan Sprowski
| Prymas Polski i Litwy | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1411 | |
| Data śmierci | ||
| Arcybiskup gnieźnieński | ||
| Okres sprawowania |
1453–1464 | |
| Prymas Polski | ||
| Okres sprawowania |
1453–1464 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Nominacja biskupia |
15 listopada 1453 | |
| Sakra biskupia |
1453 | |
Jan Sprowski (Jan ze Sprowy) herbu Odrowąż (ur. ok. 1411, zm. 14 kwietnia 1464) – arcybiskup gnieźnieński, prymas Polski 1453–1464, prepozyt kolegiaty sandomierskiej, dziekan sandomierski, protonotariusz apostolski[1].
Życiorys
W 1426 zapisał się na Akademię Krakowską, a w 1431 uzyskał bakalaureat. Od 1434 pleb. w Chlewiskach[2]. Kanonik krakowski, gnieźnieński i poznański; sekretarz królewski od 1450, od 1453 arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, protegowany i stronnik króla Kazimierza Jagiellończyka. 10 lutego 1454 koronował w katedrze królewskiej na Wawelu Elżbietę Rakuszankę, żonę Kazimierza Jagiellończyka na królową Polski. W 1460 ufundował kaplicę Zwiastowania, dziś pod wezwaniem Bożego Ciała w Katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gnieźnie.
W czasie jedenastoletniego piastowania urzędu prymasa zwołał 3 synody, co stanowiło znaczącą liczbę jak na XV wiek. Pierwszy w 1456, drugi w 1457 i trzeci w 1459.
