Javier Carriqueo

Javier Carriqueo

Pełne imię i nazwisko	Javier Adolfo Carriqueo Inostroza
Data i miejsce urodzenia	29 maja 1979 San Martín de los Andes
Wzrost	175 cm[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Argentyna Mistrzostwa Ameryki Południowej złoto Buenos Aires 2011 bieg na 5000 m srebro São Paulo 2007 bieg na 5000 m brąz Barquisimeto 2003 bieg na 1500 m brąz Cali 2005 bieg na 1500 m brąz Cali 2005 bieg na 5000 m Mistrzostwa ibero-amerykańskie złoto Iquique 2008 bieg na 5000 m srebro Ponce 2006 bieg na 3000 m srebro Barquisimeto 2012 bieg na 5000 m brąz Rio de Janeiro 2000 bieg na 1500 m brąz Gwatemala 2002 bieg na 1500 m Igrzyska Ameryki Południowej brąz Santiago 2014 bieg na 5000 m

Javier Adolfo Carriqueo Inostroza (ur. 29 maja 1979 w San Martín de los Andes^[1]) – argetyński lekkoatleta specjalizujący się w biegach średnio- i długodystansowych, pięciokrotny medalista mistrzostw Ameryki Południowej, wielokrotny uczestnik lekkoatletycznych mistrzostw świata i igrzysk panamerykańskich. Olimpijczyk z Pekinu i Londynu.

Zadebiutował w 1998 na mistrzostwach Ameryki Południowej juniorów, gdzie przed własną publicznością osiągnął w finale najlepszy wynik i zdobył złoty medal w konkurencji biegu na 10 000 m, a niedługo później wystąpił w mistrzostwach globu juniorów, gdzie zajął 13. pozycję w tejże konkurencji. Dwa lata później wywalczył pierwszy w karierze medal międzynarodowych zmagań lekkoatletycznych jako senior, na mistrzostwach ibero-amerykańskich zajął 3. pozycję w konkursie biegu na 1500 m. W 2003 po raz pierwszy został medalistą mistrzostw Ameryki Południowej, na czempionacie rozgrywanym w Barquisimeto otrzymał brązowy medal w konkurencji biegu na 1500 m. W Cali osiągnął swój największy sukces na mistrzostwach Ameryki Południowej, tam zdobył dwa brązowe medale w konkurencjach biegowych na 1500 oraz 5000 m^[2].

W 2007 zaliczył debiut na mistrzostwach świata seniorów w lekkoatletyce, w jego ramach startował w konkurencji biegu na 1500 m i odpadł w eliminacjach, zajmując 9. pozycję w kolejce. Nieudany był również debiut na halowych mistrzostwach świata, gdy w konkurencji biegu na 3000 m również odpadł w fazie eliminacji, zajmując 8. pozycję w swej kolejce^[2].

Był uczestnikiem igrzysk olimpijskich w Pekinie. Startował on w konkurencji biegu na 1500 m i odpadł w fazie eliminacji, zajmując w swej kolejce 7. pozycję z czasem 3:39,36^[3].

W 2011 zdobył jedyny w swej karierze tytuł mistrza Ameryki Południowej, dokonał tego w czasie mistrzostw w Buenos Aires (w konkurencji biegu na 5000 m). Brał udział także w mistrzostwach świata w Daegu, gdzie w fazie eliminacji rozgrywanych w konkurencji biegu na 5000 m zajął 8. pozycję^[2].

Na igrzyskach olimpijskich w Londynie startował w konkurencji biegu na 5000 m. Zajął w swej kolejce 19. pozycję z czasem 13:57,07, wyprzedzając tylko dwóch zawodników^[4].

Był wielokrotnym uczestnikiem mistrzostw świata w biegach przełajowych^[2], natomiast na mistrzostwach Ameryki Południowej trzykrotnie zdobywał srebrny medal^[5].

Siedmiokrotnie został mistrzem swego kraju – w latach 2002, 2005-2007, 2012 oraz 2018^[2].

• bieg na 800 m – 1:51,13 (10 lipca 2003, Getafe)
• bieg na 1500 m – 3:38,62 (25 lipca 2007, Rio de Janeiro)
• bieg na 3000 m – 7:49,54 (4 sierpnia 2009, Mataró)
• bieg na 5000 m – 13:25,17 (22 lipca 2011, Barcelona)
• bieg na 10 000 m – 29:06,04 (5 czerwca 2011, Buenos Aires)
• chód na 10 km – 28:44 (15 listopada 2009, Madryt)
• chód na 15 km – 45:57 (5 sierpnia 2018, Buenos Aires)
• półmaraton – 1:05:35 (4 września 2016, Buenos Aires)
• maraton – 2:18:53 (17 lutego 2019, Sewilla)

Halowe

• bieg na 1500 m – 3:47,25 (26 stycznia 2008, Walencja)
• bieg na 3000 m – 7:52,06 (24 lutego 2008, Gandawa)

Źródło: ^[2]