Jean-Luc Ettori

Przez całą karierę związany był z AS Monaco FC. W jego pierwszej drużynie występował w latach 1975–1994^[1]. W Première Division zadebiutował 20 grudnia 1975 w przegranym 1:3 meczu z Girondins Bordeaux^[2]. Łącznie w barwach Monaco wystąpił w 601 meczach ligowych^[3].

W sezonach 1977/1978, 1981/1982 i 1987/1988 wraz z klubem zdobył mistrzostwo Francji, a w sezonach 1979/1980, 1984/1985 i 1990/1991 krajowy puchar. W sezonie 1991/1992 dotarł do finału Pucharu Zdobywców Pucharów^[4].

Sezon	Klub	Liga	Mecze	Gole
93/94	AS Monaco FC	Première Division	35	0
92/93			37	0
91/92			34	0
90/91			38	0
89/90			38	0
88/89			37	0
87/88			37	0
86/87			33	0
85/86			38	0
84/85			17	0
83/84			38	0
82/83			36	0
81/82			36	0
80/81			38	0
79/80			38	0
78/79			36	0
77/78			34	0
75/76			1	0

W latach 1980–1982 był reprezentantem Francji. Zadebiutował 27 lutego 1980 w wygranym 5:1 meczu z Grecją^[5]. W 1982 roku wziął udział w mistrzostwach świata w Hiszpanii^[4]. Był na nich podstawowym bramkarzem – wystąpił we wszystkich meczach obu faz grupowych i przegranym po rzutach karnych meczu półfinałowym z RFN. Nie wystąpił natomiast w przegranym 2:3 meczu o 3. miejsce z Polską^[5].

Łącznie w kadrze zagrał dziewięciokrotnie^[5].

Od 1 lipca 1994 do 30 czerwca 2005 pełnił funkcję trenera bramkarzy AS Monaco FC. Od 15 września 1994 do 8 lutego 1995 był także pierwszym trenerem, prowadząc klub w 19 oficjalnych meczach. Od 1 lipca 2005 do 30 czerwca 2008 był dyrektorem sportowym^[6].

Od 14 grudnia 2009 do 30 czerwca 2010 był dyrektorem technicznym Nîmes Olympique. Od 1 lipca do 24 lipca 2011 trenował bramkarzy szwajcarskiego Neuchâtel Xamax. Sprawował funkcję doradcy w Tours FC (2013–2015) i Avoine OCC (2016–2020). 10 sierpnia 2020 został trenerem bramkarzy w klubie EB Saint-Cyr-sur-Loire^[6].