Didier Deschamps
 Didier Deschamps (2018) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Didier Claude Deschamps | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 października 1968 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
174 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
  | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Didier Claude Deschamps (wym. [didje deˈʃɑ̃]; ur. 15 października 1968 w Bajonnie) – francuski trener piłkarski i piłkarz.
Występował na pozycji defensywnego pomocnika. Był kapitanem reprezentacji Francji, która sięgała po mistrzostwo świata w 1998 i mistrzostwo Europy w 2000. Jako trener zdobył z reprezentacją Francji srebrny medal Mistrzostw Europy 2016, złoty medal Mistrzostw Świata 2018 oraz srebrny medal Mistrzostw Świata 2022.
Kariera klubowa
Deschamps rozpoczynał karierę w amatorskim klubie Aviron Bayonnais. Wkrótce wypatrzyli go skauci pierwszoligowego FC Nantes, gdzie przeszedł w kwietniu 1983. We francuskiej ekstraklasie zadebiutował 27 września 1985.
W 1989 przetransferowany został do Olympique Marsylia. W 1990 wypożyczono go na jeden sezon do Girondins Bordeaux, po czym wrócił do OM. Po tym powrocie stał się czołową postacią drużyny, z którą w 1991 i 1992 sięgnął po mistrzostwo Francji, a w 1993 wygrał Ligę Mistrzów.
W 1994 przeniósł się do Juventusu, z którym trzykrotnie zdobył tytuł mistrza Włoch, raz krajowy puchar i dwukrotnie Superpuchar Włoch. W 1996 wraz ze „Starą Damą” po raz drugi w swojej karierze wygrał Ligę Mistrzów, a także Puchar Interkontynentalny.
W 1999 odszedł z Juventusu do Chelsea F.C., gdzie zdobył Puchar Anglii. Rok później przeszedł do Valencii, w której w 2001 zakończył karierę.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Francji Deschamps zadebiutował w 1989 w meczu przeciwko Jugosławii. Po raz pierwszy kapitańską opaskę w spotkaniu kadry narodowej założył w towarzyskiej potyczce z Niemcami przed Euro 96.
W 1998 i 2000 Deschamps był kapitanem reprezentacji „Trójkolorowych”, która sięgnęła odpowiednio po mistrzostwo świata na własnych boiskach i po mistrzostwo Europy na stadionach Belgii i Holandii. Po Euro 2000 zrezygnował z występów w reprezentacji, które zakończył ze 102 spotkaniami i czterema bramkami. Do czasu zakończenia swojej kariery reprezentacyjnej był rekordzistą pod względem liczby meczów w kadrze narodowej. Jako pierwszy przegonił go Marcel Desailly. W marcu 2004 znalazł się na liście 125 najlepszych piłkarzy stulecia FIFA ogłoszonej przez Pelégo (FIFA 100).
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Deschamps zajął się działalnością trenerską. W 2001 został szkoleniowcem AS Monaco, z którym w 2004 dotarł do finału Ligi Mistrzów, w którym przegrał jednak z FC Porto. 19 września 2005 Deschamps zrezygnował z funkcji trenera zespołu z księstwa. 10 lipca 2006 został trenerem Juventusu. Dnia 27 maja 2007 władze klubu za porozumieniem stron rozwiązały z nim kontrakt.
Od sezonu 2009/2010 prowadził francuski klub Olympique Marsylia. 8 lipca 2012 został selekcjonerem reprezentacji Francji. W 2016 jako trener reprezentacji Francji zdobył z nią wicemistrzostwo Europy przegrywając w finale z Portugalią 1:0, a w 2018 wywalczył mistrzostwo świata na mundialu w Rosji, pokonując w finale Chorwację 4:2[1]. Trzy lata później jednak, na EURO 2020 Francuzi odpadli już w 1/8 finału, przegrywając po karnych ze Szwajcarią. Na mistrzostwach świata w Katarze w 2022 roku, reprezentacja Francji pod wodzą Deschampsa, zdobyła srebrny medal, ulegając w finale reprezentacji Argentyny po serii rzutów karnych[2].
8 stycznia 2025 ogłosił, że z zakończeniem mistrzostw świata w 2026 roku odejdzie z posady trenera reprezentacji Francji[3].
Statystyki kariery piłkarskiej
Klubowe
| Klub | Sezon | Liga | Puchar kraju | Kontynentalne | Suma | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Poziom | Występy | Bramki | Występy | Bramki | Występy | Bramki | Występy | Bramki | ||
| FC Nantes | 1985/1986 | Première Division | 7 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 8 | 0 |
| 1986/1987 | 19 | 0 | 1 | 0 | 2 | 0 | 22 | 0 | ||
| 1987/1988 | 30 | 2 | 3 | 0 | – | 33 | 2 | |||
| 1988/1989 | 36 | 1 | 5 | 0 | – | 41 | 1 | |||
| 1989/1990 | 19 | 1 | 0 | 0 | – | 19 | 1 | |||
| Łącznie | 111 | 4 | 9 | 0 | 3 | 0 | 123 | 4 | ||
| Olympique Marsylia | 1989/1990 | Première Division | 17 | 1 | 5 | 3 | 4 | 0 | 26 | 4 |
| 1991/1992 | 36 | 4 | 4 | 0 | 4 | 0 | 44 | 4 | ||
| 1992/1993 | 36 | 1 | 3 | 0 | 11 | 0 | 50 | 1 | ||
| 1993/1994 | 34 | 0 | 4 | 0 | – | 38 | 0 | |||
| Łącznie | 123 | 6 | 16 | 3 | 19 | 0 | 158 | 9 | ||
| Girondnis Bordeaux (wyp.) | 1990/1991 | Première Division | 29 | 3 | 1 | 0 | 4 | 0 | 34 | 3 |
| Juventus FC | 1994/1995 | Serie A | 14 | 1 | 3 | 0 | 6 | 0 | 23 | 1 |
| 1995/1996 | 30 | 2 | 1 | 0 | 8 | 0 | 39 | 2 | ||
| 1996/1997 | 26 | 1 | 3 | 0 | 10 | 0 | 39 | 1 | ||
| 1997/1998 | 25 | 0 | 0 | 0 | 8 | 0 | 33 | 0 | ||
| 1998/1999 | 29 | 0 | 1 | 0 | 9 | 0 | 39 | 0 | ||
| Łącznie | 124 | 4 | 8 | 0 | 41 | 0 | 173 | 4 | ||
| Chelsea FC | 1999/2000 | Premier League | 27 | 0 | 6 | 0 | 14 | 1 | 47 | 1 |
| Valencia CF | 2000/2001 | La Liga | 13 | 0 | 1 | 0 | 7 | 0 | 21 | 0 |
| Łącznie w karierze | 427 | 17 | 41 | 3 | 88 | 1 | 556 | 21 | ||
Reprezentacyjne
| Reprezentacja | Rok | Występy | Bramki |
|---|---|---|---|
| Francja | 1989 | 5 | 2 |
| 1990 | 6 | 1 | |
| 1991 | 6 | 0 | |
| 1992 | 11 | ||
| 1993 | 8 | ||
| 1994 | 4 | ||
| 1995 | 5 | ||
| 1996 | 12 | ||
| 1997 | 6 | 1 | |
| 1998 | 17 | 0 | |
| 1999 | 9 | ||
| 2000 | 14 | ||
| Łącznie | 103 | 4 |
| Bramka | Data | Stadion | Przeciwnik | Strzelił na | Rezultat | Rozgrywki |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 11 października 1989 | Parc des Princes, Paryż, Francja |  Szkocja | 1–0 | 3–0 | el. MŚ 1990 |
| 2. | 18 listopada 1989 | Stadium Municipal, Tuluza, Francja |  Cypr | 1–0 | 2–0 | |
| 3. | 24 stycznia 1990 | Al-Sadaqua Walsalam, Kuwejt, Kuwejt |  NRD | 3–0 | 3–0 | towarzyskie |
| 4. | 22 stycznia 1997 | Estádio 1º de Maio, Braga, Portugalia | .svg.png){kind=small} Portugalia | 1–0 | 2–0 |
Statystyki kariery trenerskiej
Aktualne na 17 października 2023.
| Zespół | Od | Do | Statystyka | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| M | W | R | P | % W | |||
| AS Monaco | lipiec 2001 | 19 września 2005 | 220 | 110 | 59 | 51 | 50,00 |
| Juventus FC | 10 lipca 2006 | 26 maja 2007 | 43 | 30 | 11 | 2 | 69,77 |
| Olympique Marsylia | 1 lipca 2009 | 2 lipca 2012 | 163 | 82 | 40 | 41 | 50,31 |
| Francja | 8 lipca 2012 | Obecnie | 147 | 96 | 28 | 23 | 65,31 |
| Łącznie | 573 | 318 | 138 | 117 | 55,50 | ||
Sukcesy
Jako piłkarz
Olympique Marsylia
Juventus
Chelsea
- Puchar Anglii: 1999/2000
Reprezentacja Francji
Jako trener
AS Monaco
- Puchar Ligi Francuskiej: 2002/2003
Juventus
Olympique Marsylia
- Mistrzostwo Francji: 2009/2010
- Puchar Ligi Francuskiej: 2009/2010, 2010/2011, 2011/2012
- Superpuchar Francji: 2010, 2011
Reprezentacja Francji
- Mistrzostwo świata: 2018
- Wicemistrzostwo świata: 2022
- Wicemistrzostwo Europy: 2016
- Liga Narodów UEFA: 2020/2021
Odznaczenia
- Officier Legii Honorowej – nadanie 2018[4], wręczenie 2019[5][6]
- Chevalier Legii Honorowej – 1998[7]
Przypisy
- ↑ Wirtualna Polska Media, Mundial 2018. Francja mistrzem świata! [online], sportowefakty.wp.pl, 15 lipca 2018 [dostęp 2022-12-27] (pol.).
- ↑ Radio Szczecin, Argentyna mistrzem świata. Francja przegrywa w rzutach karnych. Koncert Lionela Messiego [WIDEO. ZDJĘCIA] [online], Argentyna mistrzem świata. Francja przegrywa w rzutach karnych. Koncert Lionela Messiego [WIDEO. ZDJĘCIA], 18 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-27] (pol.).
- ↑ Didier Deschamps zapowiedział odejście. Wskazał konkretną datę [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2025-01-08].
- ↑ Décret du 31 décembre 2018 portant promotion et nomination data. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2019. [dostęp 2019-06-07]. (fr.).
- ↑ Antoine Griezmann et les Bleus décorés de la Légion d’honneur. lejsl.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
- ↑ Twitter. Informacja na oficjalnym koncie „Equipe de France”. twitter.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
- ↑ Élysée: les Bleus seront décorés de la Légion d’honneur après leur victoire au Mondial. lequipe.fr, 16 lipca 2018. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
Linki zewnętrzne
- Statystyki na Worldfootball.net (ang.)
- Didier Deschamps w bazie National Football Teams (ang.)
- Marcel Desailly, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-09-17].
.svg.png){kind=small}
|
|