Dunga

Dunga

Dunga (2006)
Pełne imię i nazwisko	Carlos Caetano Bledorn Verri
Data i miejsce urodzenia	31 października 1963 Ijuí
Wzrost	176 cm
Pozycja	defensywny pomocnik, środkowy pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1980–1984 SC Internacional 10 (0) 1984–1985 SC Corinthians Paulista 13 (1) 1985–1987 Santos FC 16 (1) 1987 CR Vasco da Gama 17 (1) 1987–1988 Pisa Calcio 23 (2) 1988–1992 ACF Fiorentina 124 (8) 1992–1993 Delfino Pescara 1936 23 (3) 1993–1995 VfB Stuttgart 54 (7) 1995–1998 Júbilo Iwata 99 (16) 1999–2000 SC Internacional 20 (3) W sumie: 399 (42)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1987–1998  Brazylia 91 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2006–2010 Brazylia 2008 Brazylia U-23 2013 SC Internacional 2014–2016 Brazylia
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
MŚ I miejsce USA 1994 piłka nożna II miejsce Francja 1998 piłka nożna Igrzyska olimpijskie srebro Los Angeles 1984 piłka nożna Copa América złoto Brazylia 1989 złoto Boliwia 1997 srebro Urugwaj 1995 Igrzyska panamerykańskie srebro Caracas 1983 Puchar Konfederacji złoto Arabia Saudyjska 1997
Strona internetowa

Dunga, właśc. Carlos Caetano Bledorn Verri (wym. [ˈdũɡɐ]; ur. 31 października 1963 roku w Ijuí, w stanie Rio Grande do Sul) – brazylijski piłkarz grający na pozycji defensywnego pomocnika i trener piłkarski.

Dunga karierę rozpoczął w 1980 roku w SC Internacional, gdzie grał do 1984 roku. W tym okresie trzykrotnie zdobył mistrzostwo stanu Rio Grande do Sul (1982, 1983, 1984). Następnie przez rok reprezentował barwy Corinthians São Paulo, potem w latach 1985-1987 był zawodnikiem Santosu FC, następnie przez krótki czas CR Vasco da Gama, z którym zdobył mistrzostwo stanu Rio de Janeiro.

Potem wyjechał do Włoch, gdzie grał w Pisa Calcio (1987-1988), Fiorentinie (1988-1992 – finał Pucharu UEFA w sezonie 1989/1990) i Delfino Pescara 1936 (1992-1993). Po prawie sześciu latach pobytu we Włoszech wyjechał do Niemiec grać w VfB Stuttgart (1993-1995), następnie w japońskim Júbilo Iwata (1995-1998 – J-League oraz najlepszy piłkarz J-League w sezonie 1997) i brazylijskim SC Internacional, gdzie w 2000 roku zakończył piłkarską karierę.

W reprezentacji Brazylii w latach 1987-1998 rozegrał łącznie 91 meczów i strzelił 6 goli. Zdobył wraz z nią mistrzostwo świata 1994, wicemistrzostwo świata 1998 (był kapitanem drużyny na obu turniejach), dwukrotnie Copa América (1989, 1997) oraz Puchar Konfederacji 1997. Grał także w reprezentacji Brazylii U-20, z którą zdobył młodzieżowe mistrzostwo świata 1983, młodzieżowe mistrzostwo Ameryki Południowej 1983, także wicemistrzostwo olimpijskie 1984 w Los Angeles oraz brązowy medal igrzysk panamerykańskich 1983 w Caracas.

Wcześniej był dyrektorem technicznym w Jubilo Iwata i członkiem zarządu angielskiego klubu Queens Park Rangers. Następnie pełnił funkcje administracyjne w japońskim Jubilo Iwata i angielskim Queens Park Rangers. W latach 2006–2010 był selekcjonerem reprezentacji Brazylii^[1]. W 2007 roku wraz z reprezentacją triumfował w Copa América 2007 w Wenezueli, później wygrał także Puchar Konfederacji 2009 na boiskach RPA. Jednak tych osiągnięć nie zdołał powtórzyć na Mundialu 2010, w czasie którego Brazylijczycy odpadli w ćwierćfinale po porażce 1:2 z Holandią i podał się do dymisji. W 2013 roku był trenerem Internacionalu, z którym w tym samym roku zdobył mistrzostwo stanu Rio Grande do Sul. Siódmego lipca 2014 roku ponownie został selekcjonerem reprezentacji Brazylii.

• Mecze reprezentacji Brazylii w piłce nożnej pod wodzą Dungii

• Oficjalna strona Dungi
• Dunga w bazie National Football Teams (ang.)