.jpg)
Dino Zoff (1972) |
| Data i miejsce urodzenia |
28 lutego 1942
Mariano del Friuli |
| Wzrost |
182 cm |
| Pozycja |
bramkarz |
| Kariera juniorska |
|
|
| Kariera seniorska[a] |
|
|
| Kariera reprezentacyjna |
| Lata |
Reprezentacja |
Wyst. |
Gole |
| 1963–1964 |
 Włochy U-21 |
3 |
(0) |
| 1968–1983 |
Włochy |
112 |
(0) |
|
W sumie: |
115 |
(0) |
|
| Kariera trenerska |
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Dorobek medalowy |
|
|
Dino Zoff [ˈdiːno dzɔf] (ur. 28 lutego 1942 w Mariano del Friuli) – piłkarz włoski, reprezentant kraju, jeden z najlepszych bramkarzy w historii piłki nożnej.
W swej długiej karierze odniósł wiele sukcesów: był 3-krotnym uczestnikiem mistrzostw świata (1974, 1978, 1982). W reprezentacji debiutował na Euro 1968, gdzie zdobył złoty medal. W 1978 zajął z drużyną 4. miejsce, zaś w 1982 roku osiągnął największy sukces, zdobywając mistrzostwo świata. Był wówczas kapitanem reprezentacji. Do dzisiaj Zoff pozostaje najstarszym zawodnikiem w historii, który sięgnął po to trofeum. Rozegrał 112 spotkań w reprezentacji Włoch, grał m.in. w Juventusie (1972-83, 570 spotkań w Serie A), zdobył Puchar UEFA (z Juventusem, 1977), 6 razy sięgał po mistrzostwo kraju i 2 razy po Puchar Włoch. Dwukrotnie grał w finale Pucharu Europy Mistrzów Klubowych: w 1973 i 1983. Po skończeniu kariery jako zawodnik został trenerem m.in. Juventusu, z którym w sezonie 1989–1990 zdobył Puchar UEFA oraz Puchar Włoch, S.S. Lazio, olimpijskiej kadry Włoch i pierwszej drużyny Włoch od 1998, z którą zdobył wicemistrzostwo Europy (2000). Pomiędzy 20 września 1972 (3:1 z Jugosławią), a 15 czerwca 1974 (3:1 z Haiti) nie puścił bramki przez 1142 minuty z rzędu w meczach reprezentacji, ustanawiając światowy rekord. Wybrany przez IFFHS trzecim najlepszym bramkarzem XX wieku[1].
Bibliografia
- Dino Zoff w bazie National Football Teams (ang.)
Składy reprezentacji Włoch
Kariera szkoleniowa
- Seghettini (1901–02)
- Ancherani (1902–06)
- Ancherani
- Baccani (1906–07)
- Mizzi
- Baccani (1907–08)
- Baccani (1908–24)
- Kőszegi (1924–26)
- Löwy (1926–27)
- Sedlaceck (1927–28)
- Komisja techniczna (1928–29)
- Piselli (1929–30)
- Molnár (1930–31)
- Amílcar (1931–32)
- Stürmer (1932–34)
- Alt (1934–36)
- Viola (1936–39)
- Allemandi
- Di Franco (1939)
- Kertész (1939–40)
- Molnár (1940–41)
- Canestri (1941)
- Popovic (1941–43)
- Canestri (1943–45)
- Gualtieri (1945–46)
- Cargnelli (1946–48)
- Tognotti (1948)
- Sperone (1948–51)
- Bigogno (1951–53)
- Notti (1953)
- Sperone (1953–54)
- Allasio (1954)
- Raynor
- Copernico (1954–55)
- Ferrero
- Copernico (1955–56)
- Ferrero
- Carver (1956)
- Carver (1956–57)
- Ćirić (1957–58)
- Monza
- Canestri (1958)
- Bernardini (1958–60)
- Flamini (1960–61)
- Flamini
- Carver (1961)
- Todeschini (1961–62)
- Ricciardi (1962)
- Facchini (1962)
- Lorenzo (1962–64)
- Mannocci (1964–66)
- Neri (1966–67)
- Gei (1967–68)
- Lovati (1968)
- Lorenzo (1968–71)
- Lovati (1971)
- Maestrelli (1971–75)
- Corsini (1975)
- Maestrelli (1975–76)
- Vinício (1976–78)
- Lovati (1978–80)
- Castagner (1980–82)
- Clagluna (1982–83)
- Morrone
- Lovati (1983)
- Morrone (1983)
- Carosi (1983–84)
- Lorenzo (1984–85)
- Oddi
- Lovati (1985)
- Simoni (1985–86)
- Fascetti (1986–88)
- Materazzi (1988–90)
- Zoff (1990–94)
- Zeman (1994–97)
- Zoff (1997)
- Eriksson (1997–01)
- Zoff (2001)
- Zaccheroni (2001–02)
- Mancini (2002–04)
- Caso (2004)
- Papadopulo (2004–05)
- Rossi (2005–09)
- Ballardini (2009–10)
- Reja (2010–12)
- Petković (2012–14)
- Reja (2014)
- Pioli (2014–16)
- Inzaghi (2016–21)
- Sarri (2021–24)
- Martusciello[A] (2024)
- Tudor (2024)
- Baroni (od 2024)
|
