Mario Zatelli

Mario Zatelli

Data i miejsce urodzenia	21 grudnia 1912[1] Satif
Data i miejsce śmierci	7 stycznia 2004 Sainte-Maxime
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1929–1935 USM de Casablanca 1935–1938 Olympique Marsylia 64 (58) 1938–1940 Racing Club de France 1940–1943 Toulouse FC 1943–1948 Olympique Marsylia
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1939  Francja 1 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1952–1953 OGC Nice 1959–1964 FC Nancy 1964–1966 Olympique Marsylia 1968–1970 Olympique Marsylia 1972 Olympique Marsylia 1973 Olympique Marsylia
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Mario Zatelli (ur. 21 grudnia 1912 w Satif^[1], zm. 7 stycznia 2004 w Sainte-Maxime) – francuski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Francji, trener piłkarski.

Wychowywał się w Algierii, na początku lat 30. przeniósł się wraz z rodziną do Maroka. Tam też rozpoczął występy w USM de Casablanca, gdzie został dostrzeżony przez poszukiwaczy talentów z czołowego klubu francuskiego Olympique Marsylia. Od 1935 był zawodnikiem tego zespołu. Grał na pozycji napastnika. W 1937 roku klub zdobył mistrzostwo Francji a w 1938 roku Puchar Francji. Zatelli został zauważony i powołany do reprezentacji narodowej. Wystąpił tylko w jednym meczu, zakończonym zwycięstwem Francji nad Polską 4:0, w którym strzelił ostatnią z bramek (22 stycznia 1939).

W latach 1939–1940 występował w zespole Racing Club de France, następnie w Toulouse FC, wraz z którą zdobył mistrzostwo Francji w 1943, krótko przed zawieszeniem ligi w okresie wojennym. Po wojnie ponownie zawodnik Olympique Marsylia, w 1948 roku po raz trzeci świętował klubowe mistrzostwo kraju.

Po zakończeniu kariery zawodniczej uzyskał certyfikat trenera; już swój pierwszy klub, OGC Nice, doprowadził do dwóch tytułów mistrza Francji (1951 i 1952) oraz Pucharu Francji (1952). Zespół FC Nancy z trenerem Zatellim dotarł do finału Pucharu Francji.

W latach 1963–1973 pracował jako trener Olympique Marsylia. Pozostawał w konflikcie z prezydentem klubu, Marcelem Leclerkiem, który zwalniał go trzykrotnie. Jednocześnie jednak Zatelli zapewnił klubowi marsylskiemu sukcesy – Puchar Francji 1969, mistrzostwo Francji 1971, a także pierwszy w historii klubu dublet – Puchar i mistrzostwo w jednym sezonie (1972). Kluczem do dobrych wyników była polityka transferowa; Zatelli postawił na dwóch piłkarzy zagranicznych – Szweda Rogera Magnussona i Jugosłowianina Josipa Skoblara. Szczególnie zapamiętany został Skoblar, który w 1972 ustanowił rekord strzelecki – 44 bramki w 36 meczach ligowych. Zatelli odszedł od futbolu po kolejnym zwolnieniu go przez prezydenta Leclerca w 1973.

Statystyki w bazie playerhistory.com