Jojakim

Jojakim

יְהוֹיָקִים

Portret Manassego w Promptuarii Iconum Insigniorum
król Judy
Okres	od 609 p.n.e. do 597 p.n.e.
Poprzednik	Joachaz
Następca	Jechoniasz
Dane biograficzne
Dynastia	Dawidyci
Data urodzenia	634 p.n.e.
Data śmierci	598 p.n.e.
Ojciec	Jozjasz
Matka	Zebidda z Rumy
Żona	Nechuszta
Dzieci	Jechoniasz

Jojakim (hebr. ‏יְהוֹיָקִים‎, właśc. Eliakim (skrócona forma imienia Jehojakim, znaczącego prawdopodobnie „Jahwe podnosi”; ur. 634 p.n.e., zm. 598 p.n.e.) – król starożytnej Judy, panujący w latach 609–598 p.n.e., syn króla Jozjasza i Zebiddy z Rumy.

Został wyniesiony na tron przez faraona Necho II i był od niego zależny. Wkrótce potem kraj Necho został podbity przez Chaldejczyków, a ich władca – Nabuchodonozor II – uczynił Jojakima swym lennikiem.

Z niejaką Nechusztą miał syna i następcę Jechoniasza.