Julia Clair

Julia Clair
Ilustracja
Julia Clair (2023)
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1994
Saint-Dié-des-Vosges

Klub

SC Xonrupt

Wzrost

163 cm[1]

Debiut w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (34. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

7 stycznia 2011 w Hinterzarten (8. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

22 marca 2014 w Planicy (3. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Liberec 2013 drużynowo
brąz Val di Fiemme 2014 drużynowo

Julia Clair (ur. 20 marca 1994 w Saint-Dié-des-Vosges[1]) – francuska skoczkini narciarska, reprezentantka klubu SC Xonrupt. Medalistka mistrzostw świata juniorów (2013 i 2014) oraz mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

Pierwszy raz na międzynarodowej arenie wystąpiła 12 sierpnia 2007 w Bischofsgrün, gdzie zajęła 52. miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Pierwsze punkty do klasyfikacji PK zdobyła 8 sierpnia 2009 na tej samej skoczni, zajmując 30. pozycję[2].

12 września 2010 na skoczni w Lillehammer po raz pierwszy zajęła miejsce w pierwszej dziesiątce zawodów Pucharu Kontynentalnego – uplasowała się na dziewiątym miejscu. Najwyższą pozycję w karierze zajęła natomiast 19 sierpnia 2011 w Oberwiesenthal, gdzie była czwarta[2].

Dwukrotnie uczestniczyła w zawodach o mistrzostwo świata juniorek w skokach narciarskich. Zarówno w 2010 w Hinterzarten, jak i rok później w Otepää zajęła 35. lokatę[2].

3 grudnia 2011 zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując 34. miejsce w Lillehammer[2].

7 stycznia 2012 po raz pierwszy zawodniczka znalazła się w pierwszej dziesiątce najlepszych zawodników konkursu PŚ kobiet w Hinterzarten, zajmując 8. miejsce, po oddanym jedynym skoku (ze względu na odwołaną II serię) na odległość 93 metrów[2].

W lipcu 2023 podczas treningu na skoczni w Chaux-Neuve zerwała więzadła krzyżowe w kolanie[3]. Po kontuzji nie wróciła już do startów, a w maju 2024 ogłosiła zakończenie kariery[4].

W kwietniu 2010 została srebrną medalistką mistrzostw Francji w skokach narciarskich w Prémanon, przegrywając tylko z Caroline Espiau[5]. Podobny sukces osiągnęła również w marcu 2011, gdy, podczas mistrzostw Francji w skokach narciarskich rozgrywanych w Chaux-Neuve, zdobyła srebrny medal, przegrywając z Coline Mattel[6]. W 2012 zdobyła kolejny medal mistrzostw Francji, tym razem brązowy, przegrywając z Mattel i Léą Lemare[7].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
19. 11 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 indywid. 95,5 m 91,5 m 218,5 pkt 28,9 pkt Carina Vogt
34. 5 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 64,0 m – 43,3 pkt 195,7 pkt Urša Bogataj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
35. 22 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 82,0 m – 79,0 pkt 174,7 pkt Sarah Hendrickson
21. 20 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 89,0 m 83,5 m 205,3 pkt 31,6 pkt Carina Vogt
8. 22 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 druż. miesz.[a] 88,0 m 86,5 m 773,2 pkt (199,0 pkt) 144,7 pkt Niemcy
17. 25 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 86,5 m 97,5 m 225,4 pkt 54,2 pkt Ema Klinec
20. 3 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 104,0 m 112,5 m 198,5 pkt 98,1 pkt Maren Lundby
33. 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 85,5 m – 92,6 pkt 156,5 pkt Katharina Althaus
7. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[b] 89,5 m 91,0 m 671,6 pkt (190,6 pkt) 172,2 pkt Niemcy
17. 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 116,0 m 122,5 m 207,5 pkt 56,7 pkt Alexandria Loutitt
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
35. 29 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 indywid. 76,0 m – 66,5 pkt 201,0 pkt Elena Runggaldier
35. 27 stycznia 2011 Estonia Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 75,5 m – 80,0 pkt 177,5 pkt Coline Mattel
20. 23 lutego 2012 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 indywid. 87,5 m 85,0 m 183,5 pkt 93,0 pkt Sara Takanashi
5. 25 lutego 2012 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[c] 81,5 m 88,0 m 691,5 pkt (177,5 pkt) 276,5 pkt Japonia
19. 24 stycznia 2013 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 82,0 m 85,0 m 192,5 pkt 75,5 pkt Sara Takanashi
2.srebro 26 stycznia 2013 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[d] 81,5 m 92,5 m 787,0 pkt (209,0 pkt) 222,0 pkt Słowenia
7. 28 stycznia 2014 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 89,5 m 92,5 m 220,5 pkt 42,4 pkt Sara Takanashi
3.brąz 30 stycznia 2014 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[e] 96,5 m 98,5 m 856,9 pkt (240,6 pkt) 62,1 pkt Japonia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
18. 27 czerwca 2023 Polska Zakopane[f] Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 88,0 m 86,0 m 189,8 pkt 72,8 pkt Jacqueline Seifriedsberger
7. 29 czerwca 2023 Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[g] 79,0 m 93,0 m 723,2 pkt (163,1 pkt) 216,1 pkt Austria
23. 30 czerwca 2023 Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 106,0 m 112,0 m 153,6 pkt 123,8 pkt Nika Križnar

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2011/2012 19.
2012/2013 29.
2013/2014 11.
2014/2015 20.
2015/2016 18.
2017/2018 33.
2018/2019 45.
2019/2020 25.
2020/2021 18.
2021/2022 29.
2022/2023 22.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 22 marca 2014 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 131,5 m 124,0 m 239,3 pkt 3. 32,3 pkt Sara Takanashi

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[8]
Sezon 2011/2012
Lillehammer Hinterzarten Hinterzarten Predazzo Predazzo Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Zaō Zaō Zaō Oslo punkty
34 8 20 12 10 17 12 34 38 39 29 28 36 132
Sezon 2012/2013
Lillehammer Krasnaja Polana Krasnaja Polana Ramsau Schonach Schonach Hinterzarten Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Trondheim Oslo punkty
35 40 41 49 41 24 24 39 13 26 - - 21 17 15 22 88
Sezon 2013/2014
Lillehammer Hinterzarten Hinterzarten Czajkowskij Czajkowskij Sapporo Sapporo Zaō Zaō Planica Planica Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Falun Planica punkty
14 13 22 11 17 12 23 - - 13 10 - - 4 8 14 4 3 371
Sezon 2014/2015
Lillehammer Sapporo Sapporo Zaō Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Ljubno Ljubno Oslo punkty
20 33 33 21 25 13 20 16 14 20 18 12 17 151
Sezon 2015/2016
Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Sapporo Sapporo Zaō Zaō Oberstdorf Oberstdorf Oslo Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Lahti Ałmaty Ałmaty punkty
31 11 15 40 5 19 8 17 12 30 13 20 24 19 37 20 11 251
Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
19 30 29 18 q q q 35 26 q 20 21 - q q 54
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
33 33 28 25 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 9
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
22 31 16 18 21 q 32 28 27 24 10 32 q 34 28 14 108
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
15 20 15 18 17 12 25 17 8 25 19 28 16 180
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
29 28 35 36 q 34 q 50 45 20 18 q 34 9 20 9 18 27 30 116
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
14 16 22 8 17 29 29 22 21 18 23 24 20 28 22 18 16 29 28 19 14 30 26 28 17 27 252
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło[8]
Sezon
2012/2013		 Lillehammer (mikst)
9
Sezon
2013/2014		 Lillehammer (mikst)
7
Sezon
2017/2018		 Hinterzarten Zaō
3 -
Sezon
2020/2021		 Ljubno Râșnov (mikst) Czajkowskij
7 8 -
Sezon
2021/2022		 Willingen (mikst) Hinzenbach Oslo (mikst)
7 - -
Sezon
2022/2023		 Titisee-Neustadt (mikst) Zaō (duety) Willingen (mikst)
- 7 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2020 19.
2022 17.
2023 23.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2021/2022 47.
2022/2023 21.

Korona Alp

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2021/2022 54.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2013 9.
2015 5.
2016 20.
2017 37.
2018 30.
2020 4.
2021 17.
2022 4.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 6 sierpnia 2022 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 121,0 m 116,0 m 202,0 pkt 3. 30,4 pkt Urša Bogataj

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

Źródło[8]
2012
Courchevel 15.08 Hinterzarten 17.08 Ałmaty 22.09 Ałmaty 23.09 punkty
42 41 - - 0
2013
Hinterzarten 26.07 Courchevel 15.08 Niżny Tagił 13.09 Niżny Tagił 14.09 Ałmaty 21.09 Ałmaty 22.09 punkty
15 16 7 13 11 8 143
2015
Courchevel 14.08 Czajkowskij 05.09 Czajkowskij 06.09 Ałmaty 12.09 Ałmaty 13.09 punkty
8 5 4 13 6 187
2016
Courchevel 16.07 Czajkowskij 10.09 Czajkowskij 11.09 punkty
9 - - 29
2017
Courchevel 11.08 Frenštát 18.08 Frenštát 19.08 Czajkowskij 09.09 Czajkowskij 10.09 punkty
20 30 q - - 12
2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 09.09 punkty
34 19 39 23 - 20
2020
Frenštát 15.08 punkty
4 50
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
15 14 9 9 - - 21 102
2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
10 10 3 4 25 168
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2009/2010 46.
2010/2011 57.
2011/2012 35.
2014/2015 20.
2017/2018 9.
2021/2022 75.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 17 lutego 2018 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 97,5 m – 68,9 pkt 3. 15,4 pkt Daniela Iraschko-Stolz

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[8]
Sezon 2007/2008
Bischofsgrün Pöhla Bischofshofen Ramsau Lake Placid Lake Placid Park City Park City Notodden Notodden Toblach Rastbüchl Rastbüchl Baiersbronn Schönwald Zaō Zaō punkty
52 52 42 35 - - - - - - 39 - - - - - - 0
Sezon 2009/2010
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Notodden Notodden Baiersbronn Baiersbronn Schonach Schonach Ljubno Ljubno Villach Villach Zaō Zaō Zakopane Zakopane punkty
- - - - - - 47 28 21 39 35 33 45 44 - - 19 28 28
Sezon 2010/2011
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Notodden Notodden Schonach Hinterzarten Hinterzarten Braunlage Braunlage Ljubno Ljubno Brotterode Brotterode Zakopane Zakopane Ramsau Ramsau Zaō punkty
- - 36 36 - - - 46 36 26 26 - - 43 dq 28 21 - - - 23
Sezon 2011/2012
Rovaniemi Rovaniemi Notodden Notodden Zakopane Zakopane Liberec punkty
- - - - 14 14 - 36
Sezon 2014/2015
Notodden Notodden Falun Falun punkty
10 12 - - 48
Sezon 2017/2018
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
- - - - 4 3 110
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - - - 18 15 - - - - - - - - 29
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2009 28.
2010 28.
2011 26.
2014 4.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[8]
2008
Bischofsgrün Pöhla Bischofshofen Bischofshofen Lillehammer Lillehammer Oberstdorf Oberstdorf Liberec Liberec punkty
38 51 49 49 - - 43 44 - - 0
2009
Bischofsgrün Bischofsgrün Pöhla Oberwiesenthal Oberwiesenthal Lillehammer Lillehammer punkty
30 30 34 12 32 22 14 51
2010
Bischofsgrün Bischofsgrün Oberwiesenthal Oberwiesenthal Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Falun Falun Liberec punkty
24 31 12 18 36 9 37 23 - - - 79
2011
Szczyrk Zakopane Bischofsgrün Bischofsgrün Oberwiesenthal Oberwiesenthal Trondheim Trondheim punkty
24 23 33 31 4 15 29 29 85
2014
Trondheim Trondheim punkty
6 4 90
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2014/2015 33.
2015/2016 12.
2017/2018 17.
2020/2021 6.
2021/2022 25.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 11 grudnia 2020 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 102,5 m 96,0 m 236,5 pkt
2. 27 sierpnia 2021 Francja Gérardmer Tremplin des Bas-Rupts K-65 HS-72 69,5 m 69,0 m 248,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 11 marca 2016 Czechy Harrachov Čerťák K-90 HS-100 97,5 m 88,0 m 236,0 pkt 2.[h] 11,5 pkt Nika Križnar
2. 12 marca 2016 Czechy Harrachov Čerťák K-90 HS-100 90,5 m 92,5 m 231,5 pkt 3. 12,5 pkt Špela Rogelj
3. 16 września 2017 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 93,5 m 98,5 m 225,0 pkt 3. 12,0 pkt Léa Lemare
4. 11 grudnia 2020 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 102,5 m 96,0 m 236,5 pkt 1. –
5. 12 grudnia 2020 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 101,5 m 101,0 m 255,6 pkt 2. 10,2 pkt Joséphine Pagnier
6. 26 sierpnia 2021 Francja Gérardmer Tremplin des Bas-Rupts K-65 HS-72 69,0 m 67,5 m 241,1 pkt 2. 7,6 pkt Joséphine Pagnier
7. 27 sierpnia 2021 Francja Gérardmer Tremplin des Bas-Rupts K-65 HS-72 69,5 m 69,0 m 248,4 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[8]
Sezon 2014/2015
Villach Villach Hinterzarten Hinterzarten Frenštát Frenštát Râșnov Râșnov Hinterzarten Hinterzarten punkty
9 4 - - - - - - - - 79
Sezon 2015/2016
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Harrachov Harrachov punkty
- - - - - - 2 3 140
Sezon 2017/2018
Villach Villach Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
- - 3 4 - - - - - - 15 9 - 155
Sezon 2020/2021
Kandersteg Kandersteg Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
1 2 - - - - - - 180
Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - - - 2 1 - - - - - - - - - - - - - - - 180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

  1. ↑ Skład zespołu: Julia Clair, Vincent Descombes Sevoie, Ronan Lamy Chappuis i Léa Lemare
  2. ↑ Skład zespołu: Emma Chervet, Julia Clair, Joséphine Pagnier i Lilou Zepchi
  3. ↑ Skład zespołu: Julia Clair, Caroline Espiau, Léa Lemare i Coline Mattel
  4. ↑ Skład zespołu: Océane Avocat Gros, Julia Clair, Léa Lemare i Coline Mattel
  5. ↑ Skład zespołu: Julia Clair, Marie Hoyau, Léa Lemare i Coline Mattel
  6. ↑ Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  7. ↑ Skład zespołu: Julia Clair, Valentin Foubert, Joséphine Pagnier i Enzo Milesi
  8. ↑ Ex aequo ze Špelą Rogelj

Przypisy

  1. 1 2 Julia CLAIR - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-05-09].
  2. 1 2 3 4 5 CLAIR Julia - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-09]. (ang.).
  3. ↑ Adrian Dworakowski: Poważna kontuzja reprezentantki Francji. "Sezon 2023/24 dobiegł dla niej końca". skijumping.pl, 2023-07-13. [dostęp 2024-05-09].
  4. ↑ Adrian Dworakowski: Francuskie kadry na zimę 2024/25, Clair zakończyła karierę. skijumping.pl, 2024-05-06. [dostęp 2024-05-09].
  5. ↑ Sonja J. Kołaczkowska: Vincent Descombes Sevoie mistrzem Francji (akt.). skokinarciarskie.pl, 2010-04-04. [dostęp 2011-11-18].
  6. ↑ Sebastian Kaniewski: Lamy Chappuis nowym Mistrzem Francji. skijumping.pl, 2011-03-28. [dostęp 2016-06-05].
  7. ↑ Paweł Borkowski: Mattel mistrzynią Francji. nicesport.pl, 2012-03-25. [dostęp 2012-03-25]. (pol.).
  8. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Adam Kwieciński: CLAIR Julia 1994.03.20 FRA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-05-09].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.