Katja Požun

3 grudnia 2011 w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 7. miejsce, po skokach na 88,5 m i 87 m^[4]. Większość konkursów pierwszego sezonu Pucharu Świata zakończyła w pierwszej dziesiątce. Najwyższe miejsce zajęła 4 lutego 2012 w Hinzenbach, gdzie stanęła na podium. Przegrała wtedy jedynie z Sarah Hendrickson oraz zwyciężczynią – Danielą Iraschko^[5]. W klasyfikacji generalnej na koniec sezonu uplasowała się na siódmym miejscu, będąc jednocześnie najlepszą Słowenką. Sezon zakończyła również z brązowym medalem mistrzostw świata juniorek za trzecie miejsce w konkursie drużynowy.

W sezonie 2012/2013 w czternastu starach znajdowała się w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Świata. Raz została zdyskwalifikowana, a raz zajęła miejsce w drugiej dziesiątce. Ani razu nie stanęła na podium Pucharu Świata. Najwyższe miejsce zajęła w Ljubnie, gdzie była czwarta, tracąc do trzeciej Hendrickson dwa punkty. Podczas mistrzostw świata juniorów, które odbyły się w Libercu zdobyła dwa medale: 24 stycznia 2013 zdobyła brązowy medal w zawodach indywidualnych^[6], zaś dwa dni później wraz z koleżankami zdobyła drużynowo złoty medal, wyprzedzając drugie Francuzki aż o 222 punkty. Wystąpiła również w mistrzostwach świata seniorek, gdzie w konkursie indywidualnym zajęła osiemnaste miejsce.

Latem 2013 wystartowała w siedmiu z ośmiu możliwych konkursach Letniego Grand Prix. Trzykrotnie znalazła się na podium tych zawodów. Trzecie miejsce zajęła w Hinterzarten oraz w Niżnym Tagile. W Ałmaty zajęła 2. miejsce, przegrywając jedynie z Sarą Takanashi.

Sezon 2013/2014 rozpoczęła od zawodów w Lillehammer, gdzie zajęła 26. miejsce. Tydzień później wystartowała na Uniwersjadzie. W konkursie indywidualnym zwyciężyła, wyprzedzając drugą Michaelę Doleželovą o 10,5 punktu. Wystartowała również w konkursie mieszanym, gdzie wraz z Mitją Mežnarem zajęła trzecie miejsce tracąc do zwycięskiej drużyny rosyjskiej 7,5 punktu. Tydzień później wróciła do zawodów Pucharu Świata. W ostatnich zawodach przed zakończeniem roku, w Hinterzarten, zajęła 26. i 10. miejsce. Kolejne zawody w których startowała odbyły się w Czajkowskim. W zawodach które odbyły się przy blisko 20 stopniowym mrozie zajęła dwunaste^[7] oraz dziewiąte miejsce^[8]. Tydzień później wystartowała w Sapporo, gdzie zajęła 26. i 38. miejsce. Ze względu na chęć lepszego przygotowania się do domowych zawodów w Ljubnie, które później zostały przeniesione do Planicy, zrezygnowała ze startu w Zaō. W zawodach na skoczni Srednija Velikanka Požun zajęła 9. i 11. miejsce. W ostatnich zawodach przed igrzyskami olimpijskimi, w Hinzenbach, dwukrotnie znalazła się w drugiej dziesiątce plasując się na 19. i 14. miejscu.

11 lutego 2014 wystąpiła w pierwszym w historii igrzysk olimpijskim konkursie kobiet w skokach narciarskich. Po pierwszej serii zajmowała 17. miejsce za skok na odległość 96,5 metra, jednak w drugiej serii skoczyła trzy metry dalej, co dało jej awans w końcowej kwalifikacji na 11. pozycję.

Po powrocie z igrzysk olimpijskich wystartowała w konkursach Pucharu Świata w Raszowie, gdzie zajęła 10. i 22. miejsce. Tydzień później w zawodach rozgrywanych na skoczni Holmenkollbakken w Oslo zajęła drugie miejsce, przegrywając jedynie z Sarą Takanashi. W przedostatnim konkursie PŚ w sezonie, w Falun, zajęła 7. miejsce, a w ostatnim – w Planicy – uplasowała się na 11. pozycji, kończąc tym samym sezon Pucharu Świata 2013/2014 na 12. miejscu w klasyfikacji generalnej.