Kościół św. Judy Tadeusza w Przewozie

Kościół Świętego Judy Tadeusza
Zabytek: nr rej. 96/54 z dnia 8.05.1954[1]
kościół filialny
Ilustracja
widok od strony prezbiterium
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Przewóz

Adres

Odrzańska

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Wezwanie

św. Judy Tadeusza

Wspomnienie liturgiczne

28 października

Położenie na mapie gminy Cisek
Mapa konturowa gminy Cisek, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Judy Tadeusza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Judy Tadeusza”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Judy Tadeusza”
Położenie na mapie powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego
Mapa konturowa powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Judy Tadeusza”
Ziemia50°13′31,7″N 18°15′13,3″E/50,225472 18,253694

Kościół świętego Judy Tadeusza – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Nieznaszynie w dekanacie Łany diecezji opolskiej.

Historia

Świątynia została wzniesiona w 1559 roku we wsi Gierałtowice. Remontowano ją w 1711 roku. W 1937 roku została przeniesiona do Przewozu. Pracami budowlanymi kierował Jerzy Kampa. W 2009 roku budowla została odrestaurowana razem z naprawą organów wykonaną przez firmę Nawrot.

Architektura

Jest to budowla drewniana jednonawowa, posiadająca konstrukcję zrębową. Świątynia nie jest orientowana. Kościół posiada mniejsze prezbiterium w stosunku do nawy, zamknięte trójbocznie i na jego osi znajduje się zakrystia. Wieża w dolnej kondygnacji jest murowana i posiada kruchtę w przyziemiu, natomiast w górnej części jest drewniana i posiada konstrukcję słupową. Zwieńcza ją gontowy dach namiotowy. Budowla nakryta jest dachem dwukalenicowym, złożonym z gonteów, na dachu znajduje się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę. Jest ona zwieńczona drewnianym dachem hełmowym i latarnią. Wnętrze świątyni jest otynkowane i nakryte stropami płaskimi. Podłoga składa się z kafli. Chór muzyczny jest podparty dwoma filarami z prostą linią parapetu i znajduje się na nim prospekt organowy z 1939 roku wykonany przez firmę Rieger. Na stropie jest namalowana polichromia przedstawiająca scenę Ostatniej Wieczerzy w nawie i Matkę Bożą w prezbiterium. Ołtarz główny i dwa ołtarze boczne reprezentują styl klasycystyczny[2].

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025, s. 30 [dostęp 2017-02-27].
  2. ↑ Krasowice. Kościoły drewniane w Polsce. [dostęp 2017-02-27].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.