Konderski

Konderski – polski herb szlachecki.

W srebrnym polu na czerwonym skosie w lewo, trzy róże barwy pierwszej. Hełm ukoronowany koroną szlachecką. W klejnocie pięć piór strusich, labry czerwone, podbite srebrem.

Herb został nadany na sejmie koronacyjnym w 1764, braciom Józefowi i Adamowi Konderskim, żydowskim neofitom, należącym wcześniej prawdopodobnie do sekty Franka. Potwierdzony na sejmie w 1775 i 14 czerwca 1782.

Kondek, Konder, Konderski

• Juliusz Karol Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Warszawa 1897-1906, t. 2, s. 146.
• Tomasz Lenczewski, Nobilitacja neofitów za Stanisława Augusta, cykl „Żydzi polscy”, dodatek do „Rzeczpospolitej” z 27 maja 2008.
• TadeuszT. Gajl TadeuszT., Herbarz Polski od Średniowiecza do XX wieku, Gdańsk: L&L, 2007, ISBN 978-83-60597-10-1, OCLC 233447252 . Brak numerów stron w książce