Konstancjusz III

Konstancjusz III
Flavius Constantius
Wizerunek Konstancjusza III na jego monecie
Cesarz rzymski (współrządca Honoriusza)
Okres	421
Dane biograficzne
Data i miejsce śmierci	2 września 421 Rawenna

Żona	Elia Galla Placydia
Dzieci	Walentynian III, Honoria
Moneta
Solid Konstancjusza III

Konstancjusz III, Flavius Constantius (zm. 2 września 421 w Rawennie) – cesarz rzymski, krótkotrwały współrządca Honoriusza w roku 421.

Wódz za panowania cesarza Honoriusza. Wybił się na stanowisko głównego dowódcy zachodu po śmierci Olimpiodora. Dzięki niemu zostali pobici uzurpatorzy Konstantyn III, Konstans II i Maksymus z Hiszpanii. Opanował sytuację w cesarstwie zachodnim po wkroczeniu do niego barbarzyńców. Osiedlił Gotów w Akwitanii. W nagrodę za zwycięstwa cesarz Honoriusz dał mu za żonę swoją siostrę Gallę Placydię i uczynił go współcesarzem (w 421). Z małżeństwa tego narodziło się dwoje dzieci: późniejszy cesarz Walentynian III oraz Honoria.

Bibliografia

AleksanderA. Krawczuk AleksanderA., Poczet cesarzy rzymskich, Warszawa 2001 .

Cesarze rzymscy

Dynastia julijsko-klaudyjska	Oktawian August (27 p.n.e. – 14 n.e.) Tyberiusz (14–37) Kaligula (37–41) Klaudiusz (41–54) Neron (54–68)
Rok czterech cesarzy	Galba (68–69) Oton (69) Witeliusz (69)
Flawiusze	Wespazjan (69–79) Tytus (79–81) Domicjan (81–96)
Dynastia Antoninów	Nerwa (96–98) Trajan (98–117) Hadrian (117–138) Antoninus Pius (138–161) Marek Aureliusz (161–180) Lucjusz Werus (161–169) Kommodus (180–192)
Bez dynastii	Pertynaks (193) Didiusz Julianus (193)
Sewerowie	Septymiusz Sewer (193–211) Geta (211–212) Karakalla (211–217) Makrynus (217–218) Diadumenian (218) Heliogabal (218–222) Aleksander Sewer (222–235)
Kryzys wieku III	Maksymin Trak (235–238) Gordian I i Gordian II (238) Pupien i Balbin (238) Gordian III (238–244) Filip I Arab (244–249) Filip II (247–249) Decjusz (249–251), Herenniusz i Hostylian (251) Trebonian Gallus i Woluzjan (251–253) Emilian (253) Walerian I (253–260) Galien (253–268) Klaudiusz II Gocki (268–270) Kwintyllus (270) Aurelian (270–275) Tacyt (275–276) Florian (276) Probus (276–282) Karus (282–283) Numerian (283–284) i Karinus (283–285)
Tetrarchia i Dynastia konstantyńska	Dioklecjan (284–305) Maksymian (286–305) Konstancjusz I Chlorus (293–306) Galeriusz (293–311), Sewer II (305–307), Maksymin Daja (305–313) Maksencjusz (306–312) Konstantyn I Wielki (306–337), Licyniusz (308–324) i Licyniusz II (317–324) Konstantyn II (337–340) Konstans I (337–350) i Konstancjusz II (337–361) Julian Apostata (361–363) Jowian (363–364)
Dynastia walentyniańska	Walentynian I (364–375), Walens (364–378), Gracjan (367–383), Walentynian II (375–392) i Eugenius (392–394)
Dynastia teodozjańska	Teodozjusz I Wielki (392–395)
Cesarstwo zachodniorzymskie	Honoriusz (395–423) Pryskus Attalus (409, 414) Konstancjusz III (421) Jan (423–425) Walentynian III (425–455) Petroniusz Maksymus (455) Awitus (455–456) Majorian (457–461) Libiusz Sewer (461–465) Antemiusz (467–472) Olibriusz (472) Gliceriusz (473–474) Juliusz Nepos (474–475) Romulus Augustulus (475–476)