Korosz kornikowiec

Korosz kornikowiec
Corticeus longulus
(Gyllenhaal, 1827)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

czarnuchy

Rodzina

czarnuchowate

Podrodzina

Diaperinae

Plemię

Hypophlaeini

Rodzaj

korosz

Podrodzaj

Corticeus s.str.

Gatunek

korosz kornikowiec

Synonimy
  • Hypophloeus longulus Gyllenhal, 1827

Korosz kornikowiec[1] (Corticeus longulus) – gatunek chrząszcza z rodziny czarnuchowatych i podrodziny Diaperinae. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję od Półwyspu Iberyjskiego po Rosyjski Daleki Wschód.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1827 roku przez Leonarda Gyllenhaala pod nazwą Hypophloeus longulus[2].

Morfologia

Chrząszcz o mocno wydłużonym, walcowatym ciele długości od 3,5 do 4,5 mm, z wierzchu lekko błyszczącym[3][4] i nagim[4]. Cały wierzch ciała ma jednolicie czerwonobrunatne ubarwienie[3].

Głowa jest regularnie, drobno i dość gęsto punktowana, o prawie dwukrotnie szerszych niż dłuższych[3], na przedzie wykrojonych oczach[4].

Przedplecze jest znacznie dłuższe niż szersze, najszersze w przedniej połowie, w zarysie mocno zwężone ku tyłowi i wskutek tego wzdłużnie trapezowate, o lekko zaokrąglonej krawędzi przedniej, trochę zaokrąglonych i niewyciętych przed kątami bokach, wyraźnych, ostrych i nieuniesionych kątach tylnych oraz niewyciętej przy kątach krawędzi tylnej[3][4]. Powierzchnia jego jest regularnie, drobno i dość gęsto punktowana, a zwykle ponadto bardzo drobno mikrorzeźbiona. Pokrywy są drobno i bezładnie punktowane, o rzędach co najwyżej zaznaczonych przyciemnieniami; boki mają równoległe[3]. Szerokość przedniej ich krawędzi jest wyraźnie większa niż tylnego brzegu przedplecza[3][4].

Ekologia i występowanie

Owad ten zasiedla głównie lasy iglaste i mieszane[1]. Jest gatunkiem saproksylicznym związanym z drzewami iglastymi, głównie sosnami i świerkami[3][5]. Zarówno larwy, jak i postacie dorosłe bytują pod przegrzybiałą[4], nieco odstającą korą pni, pniaków, wywrotów i szczap oraz w chodnikach kornikowatych, zwłaszcza z rodzaju Ips[3][5].

Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Hiszpanii, Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii, Słowenii, Chorwacji, Serbii, Czarnogóry, Albanii, Grecji oraz europejskiej części Rosji, a w Azji z syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji oraz Mongolii[2][4]. Na północy starego kontynentu dociera poza koło podbiegunowe[5]. W Polsce jest owadem rzadko spotykanym[1]. W Czechach jest nieczęsty[4]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony został jako gatunek narażony na wymarcie (VU)[6].

Przypisy

  1. 1 2 3 Corticeus longulus – Korosz kornikowiec. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2025-03-14].
  2. 1 2 I. Löbl, A. Smetana: Catalogue of Palearctic Coleoptera. Vol. 5: Tenebrionoidea. Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2008, s. 311-312. ISBN 87-88757-84-6.
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 Zdzisława Stebnicka: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 91 Czarnuchowate – Tenebrionidae, Boridae. Wrocław: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1991, s. 65-70.
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 Vladimir Novák: Beetles of the family Tenebrionidae of Central Europe. Praga: Academia, 2014, s. 367-374, seria: Zoological Keys.
  5. 1 2 3 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 3. „Katalog Fauny Polski”. 23 (14), 1987.
  6. Vladimir Novák: Tenebrionidae. W: R. Hejda, J. Farkač, K. Chobot: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Příroda, 2017, s. 443-446.