Kostoľany pod Tribečom

Kostoľany pod Tribečom
Ilustracja
Flaga
Flaga
Państwo

 Słowacja

Kraj

 nitrzański

Powiat

Zlaté Moravce

Powierzchnia

22,12[1] km²

Wysokość

242[2] m n.p.m.

Populacja (2023)
 liczba ludności
 gęstość


331[3]
15,17[4] os./km²

Nr kierunkowy

+421 37[2]

Kod pocztowy

951 77[2]

Tablice rejestracyjne

ZM

Położenie na mapie kraju nitrzańskiego
Mapa konturowa kraju nitrzańskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kostoľany pod Tribečom”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kostoľany pod Tribečom”
Ziemia48°24′55″N 18°14′46″E/48,415278 18,246111
Strona internetowa
Kościół św. Jerzego

Kostoľany pod Tribečom (węg. Gímeskosztolány) – wieś (obec) w południowo-zachodniej Słowacji, w kraju nitrzańskim.

Położenie

Wieś położona jest w dolinie niewielkiego potoku Drevenica u południowo-wschodnich podnóży gór Trybecz[5], ok. 17 km na północny zachód od miasta Zlaté Moravce. Jest najwyżej położoną jednostką osadniczą w tej dolinie. Od strony wschodniej nad wsią wznosi się szczyt Veľký Lysec (547 m n.p.m.) z pozostałościami grodziska z epoki brązu, natomiast od strony zachodniej – szczyt Dúň (514 m n.p.m.) z ruinami zamku Gýmeš[6].

Historia

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1113 roku[7]. Jej wschodnia część należała do klasztoru pod górą Zobor, zachodnia – do feudalnego "państwa" z siedzibą na zamku Gýmeš. W XIII w. Forgaczowie, władający zamkiem, byli już posiadaczami całej wsi. W latach 1302-1329 Kostoľanami władał potężny Mateusz Czak, później były w posiadaniu węgierskiej korony, a od 1386 r. (z mniejszymi przerwami) władali nimi znów Forgaczowie[8].

Mieszkańcy zajmowali się pracą w lesie, hodowlą, w niewielkim stopniu rolnictwem. W 1864 r. doszło tu do ich protestów przeciwko niesprawiedliwej komasacji gruntów. Po starciu z żandarmami kilku rolników osądzono i skazano na więzienie. W II połowie XIX w. działał tu niewielki tartak z wytwórnią parkietów. Jeszcze w latach międzywojennych część mieszkańców udawała się latem do prac sezonowych na "dolne" Węgry[8].

Zabytki

We wschodniej części wsi, na górnym skraju zabudowy, znajduje się kościół św. Jerzego – niewielka budowla z X w., przebudowana w XIII w., z cennymi romańskimi malowidłami z XI w. we wnętrzu, najstarszy przykład architektury przedromańskiej na Słowacji. Narodowy pomnik kultury Słowacji[7]. Kościół dał nazwę powstającej przy nim wsi[8].

Przypisy

  1. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 22,12S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
  2. 1 2 3 Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika. 2015-04-17. [dostęp 2022-03-31]. (słow.).
  3. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
  4. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
  5. Turystyczna mapa Słowacji [online] [dostęp 2020-11-05].
  6. Mapa turystyczna. [dostęp 2025-01-25].
  7. 1 2 Vladimír Adamec, Nora Jedličková, Slovensko. Turistický lexikon, Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava, 1991, s. 109, ISBN 80-7096-152-X.
  8. 1 2 3 Marta Vozárová (red.): Tríbeč. Pohronský Inovec. Bratislava: Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, 1983, s. 144, seria: Turistický sprievodca ČSFR č. 13.