Laemophloeus monilis

Laemophloeus monilis
(Fabricius, 1787)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	Cucujiformia
Nadrodzina	zgniotki
Rodzina	Laemophloeidae
Rodzaj	Laemophloeus
Gatunek	Laemophloeus monilis
Synonimy
Cucujus monilis Fabricius, 1787 Cucujus bimaculatus Olivier, 1795 Cucujus bipustulatus Panzer, 1792 Laemophloeus bucephalus Ganglbauer, 1899 Laemophloeus talyschensis Fursov, 1935 Laemophloeus tunisiana Dajoz, 1981 Silpha denticulata Preyssler, 1791

Laemophloeus monilis – gatunek chrząszcza z rodziny Laemophloeidae.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1787 roku przez Johana Christiana Fabriciusa pod nazwą Cucujus monilis^[1].

Chrząszcz o mocno spłaszczonym grzbietobrzusznie ciele długości od 2,5 do 5 mm. Oskórek jest lśniący, praktycznie nagi^[2].

Głowa jest żółtobrunatna do czerwonobrunatnej, szeroka, o krótkich, ale rzucających się w oczy żeberkach przyocznych. U samca żuwaczki są silniej rozwinięte, a rozprostowane ku tyłowi czułki sięgają poza połowę długości pokryw. Samica ma żuwaczki zwyczajnie wykształcone, a rozprostowane ku tyłowi czułki nie osiągają połowy długości pokryw. Ponadto u samicy występuje wyraźnie wyodrębniona, trójczłonowa buławka^[2].

Przedplecze jest sercowate, dwukrotnie szersze niż dłuższe, żółtobrunatne do czerwonobrunatnego z dużą czarną plamą. Krawędzie boczne ma lekko powcinane, opatrzone niewielkimi ząbkami. Punkty na jego powierzchni są wyraźne, okrągłe i grubsze niż na głowie. U samca przedplecze jest tak szerokie jak głowa i w przedniej części tak szerokie jak podstawa pokryw, u samicy zaś nieco szersze od głowy i w przedniej części węższe od podstawy pokryw. Pokrywy mają szeroki, nieco owalny zarys i są od 1,4 do 1,5 raza dłuższe niż szerokie. Ubarwienie mają czerwonobrunatne do czarnego z szeroką, żółtawą plamą sięgającą poza drugi międzyrząd. Stopy ostatniej pary u samicy zbudowane z pięciu, a u samca z czterech członów. Stopy par pozostałych są pięcioczłonowe u obu płci^[2].

Owad saproksyliczny. Związany jest z drzewami liściastymi, zwłaszcza z bukami, dębami, klonem jaworem, lipami i topolami. Osobniki dorosłe bytują pod przegrzybiałą korą oraz w leżących na ziemi gałęziach, larwy zaś rozwijają się w przegrzybiałych korze i drewnie. Cykl życiowy zamyka się w ciągu jednego roku. Często współwystępuje z chrząszczami Diplocoelus fagi, Enicmus brevicornis i Synchita separanda^[3].

Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Wielkiej Brytanii (z Anglii), Francji, Niemiec, Szwecji, Norwegii, Polski, Czech, Austrii, Włoch, Węgier, Chorwacji i południa europejskiej części Rosji^[3][1]. Wszędzie obserwowany jest rzadko i sporadycznie^[3][2]. W Polsce odnotowany z kilku stanowisk w zachodniej części kraju^[3][4].