Leucocarbo

	Leucocarbo
	Bonaparte, 1856
	; Kormoran niebieskooki (L. atriceps)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	głuptakowe
Podrząd	głuptakowce
Rodzina	kormorany
Rodzaj	Leucocarbo
	Typ nomenklatoryczny
	Carbo bougainvillii Lesson, 1837
Synonimy
	Euleucocarbo Voisin, 1973; Nesocarbo Voisin, 1973; Notocarbo Siegel-Causey, 1988;
	Euleucocarbo Voisin, 1973; Nesocarbo Voisin, 1973; Notocarbo Siegel-Causey, 1988;
Gatunki
	9 gatunków – zobacz opis w tekście
	9 gatunków – zobacz opis w tekście

Leucocarbo – rodzaj ptaków z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae).

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej, na Nowej Zelandii, Wyspach Kerguelena i innych wyspach subantarktycznych^[4]^[5].

Morfologia

Długość ciała 63–77 cm, rozpiętość skrzydeł 92–125 cm; masa ciała 1330–3300 g^[4].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1856 roku francuski zoolog Charles-Lucien Bonaparte w artykule poświęconym relacji z podróży do różnych muzeów w Niemczech, Holandii i Belgii, opublikowanym w czasopiśmie „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”^[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie)^[6] kormoran peruwiański (L. bougainvilliorum).

Etymologia

Leucocarbo: gr. λευκος leukos ‘biały’; rodzaj Carbo Lacépède, 1799^[7].
Euleucocarbo: gr. ευ eu ‘właściwy, dobry’; rodzaj Leucocarbo Bonaparte, 1857^[8]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Pelecanus carunculatus J.F. Gmelin, 1789.
Nesocarbo: gr. νησος nēsos ‘wyspa’; rodzaj Carbo Lacépède, 1799^[9]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Urile campbelli Filhol, 1878.
Notocarbo: gr. νοτος notos ‘południe’; rodzaj Carbo Lacépède, 1799^[10]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Phalacrocorax atriceps P.P. King, 1828.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[11]:

Leucocarbo magellanicus (J.F. Gmelin, 1789) – kormoran skalny
Leucocarbo bougainvilliorum (Lesson, 1837) – kormoran peruwiański
Leucocarbo ranfurlyi (Ogilvie-Grant, 1901) – kormoran wyspowy
Leucocarbo carunculatus (J.F. Gmelin, 1789) – kormoran szorstkodzioby
Leucocarbo onslowi (H.O. Forbes, 1893) – kormoran plamisty
Leucocarbo chalconotus (G.R. Gray, 1845) – kormoran nowozelandzki
Leucocarbo campbelli (Filhol, 1878) – kormoran czarnoszyi
Leucocarbo colensoi (Buller, 1888) – kormoran łuskowany
Leucocarbo atriceps (P.P. King, 1828) – kormoran niebieskooki

Przypisy

1 2 Ch.-L. Bonaparte. Excursion dans les divers Musées d’Allemagne, de Hollande et de Belgique, et Tableaux paralléliques de l’ordre des Echassiers (suite). „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 43, s. 575, 1856. (fr.).
1 2 J.-F. Voisin. Notes on the blue-eyed shags (Genus Leucocarbo Bonaparte). „Notornis”. 20 (3), s. 269, 1973. (ang.).
↑ D. Siegel-Causey. Phylogeny of the Phalacrocoracidae. „The Condor”. 90 (4), s. 891, 1988. DOI: 10.2307/1368846. (ang.).
1 2 D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Cormorants and Shags (Phalacrocoracidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Leucocarbo, DOI: 10.2173/bow.phalac1.01 [dostęp 2024-12-06] (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
↑ W.R. Ogilvie-Grant: Catalogue of the Plataleæ, Herodiones, Steganopodes, Pygopodes, Alcæ, and Impennes in the collection of the British Museum. Cz. 26: Steganopodes (Cormorants, Gannets, Frigate-Birds, Tropic-Birds, and Pelicans), Pygopodes (Divers and Grebes), Alcæ (Auks), and Impennes (Penguins). London: Printed by order of the Trustees, 1898, s. 331, seria: Catalogue of the Birds in the British Museum. (ang.).
↑ The Key to Scientific Names ↓, Leucocarbo [dostęp 2022-10-31] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Euleucocarbo [dostęp 2022-10-31] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Nesocarbo [dostęp 2022-10-31] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Notocarbo [dostęp 2022-10-31] .
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 – kormorany – Cormorants (wersja: 2024-10-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-03-14].

Bibliografia

The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[Bonaparte-1] 1 2 Ch.-L. Bonaparte. Excursion dans les divers Musées d’Allemagne, de Hollande et de Belgique, et Tableaux paralléliques de l’ordre des Echassiers (suite). „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 43, s. 575, 1856. (fr.).

[Voisin-2] 1 2 J.-F. Voisin. Notes on the blue-eyed shags (Genus Leucocarbo Bonaparte). „Notornis”. 20 (3), s. 269, 1973. (ang.).

[Siegel-Causey-3] D. Siegel-Causey. Phylogeny of the Phalacrocoracidae. „The Condor”. 90 (4), s. 891, 1988. DOI: 10.2307/1368846. (ang.).

[Winkler&inni-4] 1 2 D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Cormorants and Shags (Phalacrocoracidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Leucocarbo, DOI: 10.2173/bow.phalac1.01 [dostęp 2024-12-06] (ang.).

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2024-10-14]. (ang.).

[gra-6] W.R. Ogilvie-Grant: Catalogue of the Plataleæ, Herodiones, Steganopodes, Pygopodes, Alcæ, and Impennes in the collection of the British Museum. Cz. 26: Steganopodes (Cormorants, Gannets, Frigate-Birds, Tropic-Birds, and Pelicans), Pygopodes (Divers and Grebes), Alcæ (Auks), and Impennes (Penguins). London: Printed by order of the Trustees, 1898, s. 331, seria: Catalogue of the Birds in the British Museum. (ang.).

[7] The Key to Scientific Names ↓, Leucocarbo [dostęp 2022-10-31] .

[8] The Key to Scientific Names ↓, Euleucocarbo [dostęp 2022-10-31] .

[9] The Key to Scientific Names ↓, Nesocarbo [dostęp 2022-10-31] .

[10] The Key to Scientific Names ↓, Notocarbo [dostęp 2022-10-31] .

[Mielczarek&Kuziemko-11] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 – kormorany – Cormorants (wersja: 2024-10-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-03-14].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]