Libetenit
 | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
Cu22+PO4OH |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa | |
| Przełam |
muszlowy, nieregularny/nierówny[1] |
| Łupliwość |
brak |
| Pokrój kryształu |
kulisty, druzowy, pryzmatyczny, smukły[3] |
| Układ krystalograficzny |
rombowy[1] |
| Właściwości mechaniczne |
kruchy[1] |
| Gęstość | |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
jasno lub ciemnozielona, czarna[2] |
| Rysa | |
| Połysk |
szklisty, tłusty, żywiczny, woskowy[1] |
| Współczynnik załamania |
nα = 1.701 - 1.704 nβ = 1.743 - 1.747 nγ = 1.787 - 1.790 (dwuosiowy)[1] |
| Inne |
|
Libetenit (Libethenit) – rzadki minerał klasy fosforanów, fosforan miedzi. Pierwszy okaz tego minerału znaleziono w Lubietowej w dzisiejszej Słowacji. Nazwa ta została nadana w 1823 roku, pochodzi od niemieckiej nazwy tej wsi - Libethen[1].
Charakterystyka
Libetenit tworzy skupienia większych kryształów, naskorupienia i naloty. Wykształca się w formie tabliczkowej, słupkowej, igiełkowej, włosowatej i włóknistej. Tworzy skupienia promieniste, groniaste, nerkowate i ziemiste[2]. Jest przezroczysty, bądź półprzezroczysty[1]. Jest izostrukturalny z adamitem i eveitem[1].
Występowanie
Występuje w strefie utleniania kruszców miedzi[1][2]. Często współwystępuje z innymi minerałami fosforanowymi. Towarzyszą mu najczęściej pseudomalachit, azuryt, malachit i chalkosyderyt, kwarc i chryzokola[1][2].
Miejsce występowania:
- Ľubietová, Słowacja
- Villa Vicosa, Portugalia
- Miedzianka, Polska[4]
- Atakama, Chile
- Ponadto występuje także w Australii, Belgii, Czechach, DRK, Francji, Niemczech, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i we Włoszech[1].
Galeria
Z Atakamitem z Chile
Okaz z Demokratycznej Republiki Konga
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Libethenite, [w:] Mindat.org [online], Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2025-02-02] (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 Rupert Hochleitner: Minerały, kamienie szlachetne skały. Multico Oficyna Wydawnicza, 2022, s. 82. ISBN 978-83-7073-816-7.
- ↑ Libethenite Mineral Data.
- ↑ Rafał Siuda, Robert Borzęcki, Bożena Gołębiowska: Hałdy dawnego górnictwa w rejonie Miedzianki–Ciechanowic jako stanowiska dokumentacyjne unikatowej mineralizacji hipergenicznej. W: P.P. Zagożdżon, M. Madziarz (red.): Dzieje górnictwa – element europejskiego dziedzictwa kultury. T. 3. Wrocław: Historia Górnictwa na Wydziale Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii Politechniki Wrocławskiej, 2010, s. 431-441.
Bibliografia
- Monica Price, Kevin Walsh Kieszonkowy atlas skał i minerałów
- Encyklopedia Gutenberga