Lisy (powiat piski)
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
50[1] |
| Strefa numeracyjna |
87 |
| Kod pocztowy |
12-230[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NPI |
| SIMC |
0755023 |
Położenie na mapie gminy Biała Piska _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu piskiego  | |
 53°38′04″N 22°08′57″E/53,634444 22,149167[3] | |
Lisy (niem. Lissen, 1938–1945 Dünen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.
Wieś powstała w ramach kolonizacji Wielkiej Puszczy. Wcześniej był to obszar Galindii. Wieś ziemiańska, dobra służebne w posiadaniu drobnego rycerstwa (tak zwani wolni), z obowiązkiem służby rycerskiej (zbrojnej). W wieku XV i XVI w dokumentach wieś zapisywana pod nazwą: Liβen, Lisser.
W 1465 r., w trakcie trwania wojny trzynastoletniej, przywilej lokacyjny na 8 łanów, położonych po obu strona strumyka zwanego Pruskim Strumieniem (Preußenfließ), obok lasu zwanego Kenlichtigen i drogi do Myszek, wystawił prokurator piski Ulryk Ottenberger za wiedzą wielkiego mistrza Ludwika von Erlichshausena, na prawie chełmińskim i bez wolnizny, dla Macieja Pawłoczyńskiego, z obowiązkiem połowy służby zbrojnej (wojskowej). Właściciel wsi miał prawo wybudować karczmę w obrębie swoich dóbr.
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 668 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 69707
Bibliografia
- Grzegorz Białuński: Kolonizacja "Wielkiej Puszczy" (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie). Olsztyn: Towarzystwo Naukowe : Ośrodek Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego, 2002, s. 237. ISBN 83-87643-97-1.
| Miejscowości gminy |
| ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostki pomocnicze gminy |
|
