Luigi Pezzuto
| Arcybiskup tytularny Turris in Proconsulari | |||
 | |||
| |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Nuncjusz Apostolski w Bośni i Hercegowinie oraz Czarnogórze | |||
| Okres sprawowania |
2012–2021 | ||
| Nuncjusz apostolski w Salwadorze | |||
| Okres sprawowania |
2005–2012 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
25 września 1971 | ||
| Nominacja biskupia |
7 grudnia 1996 | ||
| Sakra biskupia |
6 stycznia 1997 | ||
| Data konsekracji |
6 stycznia 1997 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Luigi Pezzuto (ur. 30 kwietnia 1946 w Squinzano we Włoszech) – duchowny katolicki, arcybiskup, nuncjusz apostolski.
Życiorys
25 września 1971 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do archidiecezji Lecce. W 1975 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.
7 grudnia 1996 został mianowany przez Jana Pawła II nuncjuszem apostolskim w Kongu i Gabonie oraz arcybiskupem tytularnym Turris in Proconsulari. Sakry biskupiej 6 stycznia 1997 udzielił mu papież Jan Paweł II.
W 1999 został nuncjuszem w Tanzanii. W 2005 został przeniesiony do nuncjatury w Salwadorze i Belize.
17 listopada 2012 został przeniesiony do nuncjatury w Bośni i Hercegowinie i został jednocześnie akredytowanym w Czarnogórze. 16 stycznia 2016 został ponadto akredytowany w Monako.
31 sierpnia 2021 przeszedł na emeryturę[1].
Przypisy
- ↑ Rinuncia del Nunzio Apostolico in Belgio e in Lussemburgo [online] [dostęp 2021-08-31].
Linki zewnętrzne
- Luigi Pezzuto [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-02-14] (ang.).