M-26 (1971)

M-26

Klasa	Motorówka robocza
Projekt	Delfin
Historia
Stocznia	Stocznia „Ustka” w Ustce
Polska
Nazwa	M-26
Wejście do służby	8 marca 1971
Los okrętu	w służbie (stan na 2022 rok)
Dane taktyczno-techniczne
Długość	8,5 m
Szerokość	3,2 m
Zanurzenie	0,6 m
Materiał kadłuba	laminaty poliestrowo-szklane
Napęd
1 silnik wysokoprężny, 1 śruba, 1 ster
Załoga	2 osoby

M-26 – motorówka robocza projektu Delfin eksploatowana od 1971 roku w Marynarce Wojennej. Jednostka służy w Poligonie Kontrolno-Pomiarowym w Gdyni.

Długość całkowita „M-26” wynosi 8,52 m, szerokość 3,2 m. Wysokość boczna jednostki wynosi 1,3 m, a zanurzenie 0,6 m. Motorówka napędzana jest przez 1 silnik wysokoprężny napędzający jedną śrubę^[1]. Manewrowość motorówki zapewnia jeden ster^[2]. Kadłub „M-26” jest wykonany w całości z laminatów poliestrowo-szklanych. Motorówka posiada małą nadbudówkę na rufie. Załogę etatową stanowią 2 osoby^[2], ponadto jednostka jest w stanie zabrać na pokład dodatkowe 32 osoby^[1]. motorówka nie jest uzbrojona.

Zadaniami stawianymi przed „M-26” są: wykonywanie prac demagnetyzacyjnych, pomiarowych oraz transportowych w obrębie Poligonu Kontrolno-Pomiarowego MW^[1].

Na początku lat 70. XX wieku w stoczni „Ustka” w Ustce zbudowano 3 motorówki robocze na potrzeby Marynarki Wojennej. Nazwano je: „M-25”, „M-26” i „M-13”^[1]. 8 marca 1971 roku weszła do służby motorówka „M-26”. Jednostka trafiła do Poligonu Kontrolno-Pomiarowego Logistyki DMW w Gdyni^[1][2]. Obecnie jednostka wchodzi w skład Poligonu Kontrolno-Pomiarowego MW 3. Flotylli Okrętów w Porcie Wojennym w Gdyni (stan na 2022 rok)^[3][2].

• Witold Koszela: Biało-Czerwona Flota, Współczesne Okręty Polskiej Marynarki Wojennej. Oświęcim: Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-020-9.
• Jarosław Ciślak: Polska Marynarka Wojenna 1995. Warszawa: Lampart & Bellona, 1995. ISBN 83-86776-08-0.