M19 GMC
M19 GMC | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Cadillac Motor Car Division |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
6 (dowódca, kierowca, mechanik, 3 kanonierów obsługi działa) |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Produkcja | |
| Egzemplarze |
300 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 silnik gaźnikowy, 8-cylindrowy Cadillac 44T24 o mocy 220 KM przy 3400 obr./min. |
| Transmisja |
mechaniczna |
| Poj. zb. paliwa |
416 l |
| Pancerz |
grubość: 6 – 12 mm |
| Długość |
5,46 m |
| Szerokość |
2,84 m |
| Wysokość |
2,98 m |
| Prześwit |
0,45 m |
| Masa |
17 400 kg (bojowa) |
| Osiągi | |
| Prędkość |
56 km/h (po drodze) |
| Zasięg pojazdu |
257 km (po drodze) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa przeciwlotnicze – sprzężone Bofors kal. 40 mm (zapas amunicji – 352 szt.) | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone | |
M19 40mm Gun Motor Carriage – samobieżne działo przeciwlotnicze zbudowane na podwoziu czołgu M24 Chaffee i uzbrojone w podwójną armatę przeciwlotniczą 40 mm Bofors.
Historia
Działa były głównie wysyłane podczas II wojny światowej do Europy[1].
Przypisy
- ↑ Terry Gander, The Bofors Gun, Pen and Sword, 30 kwietnia 2013, s. 229, ISBN 978-1-78346-202-5 [dostęp 2024-12-05] (ang.).