Magne Myrmo
![]() Magne Myrmo (1972) | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
30 lipca 1943 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
Lyn Fotball | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
177 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Inne nagrody | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Magne Gunnbjørn Myrmo (ur. 30 lipca 1943 w Rennebu[1]) – norweski biegacz narciarski, srebrny medalista olimpijski oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Jego olimpijskim debiutem były igrzyska olimpijskie w Sapporo w 1972 r. Wywalczył srebrny medal w biegu na dystansie 50 km, przegrywając jedynie ze swoim rodakiem Pålem Tyldumem. W pozostałych startach zajął 19. miejsce w biegu na 15 km oraz 21. miejsce w biegu na 30 km. Cztery lata później, na igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku jego najlepszym wynikiem było 23. miejsce w biegu na 30 km stylem klasycznym[1].
W 1970 r. wystartował na mistrzostwach świata w Wysokich Tatrach, gdzie zajął 7. miejsce w biegu na 30 km techniką klasyczną. Na mistrzostwach świata w Falun w 1974 r. triumfował w biegu na 15 km stylem klasycznym. Ponadto wraz z Oddem Martinsenem, Ivarem Formo i Oddvarem Brå wywalczył brązowy medal w sztafecie. Na późniejszych mistrzostwach świata już nie startował.
Dwa razy zdobywał tytuły mistrza kraju (1971 i 1972). W sezonie 1977/1978 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej nieoficjalnego Pucharu Świata w biegach narciarskich. W 1972 roku został uhonorowany Medalem Holmenkollen.
Osiągnięcia
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 21. | 4 lutego | 1972 | 30 km stylem klasycznym | 1:36:31,15 | +5:52,25 | ||
| 19. | 7 lutego | 1972 | 15 km stylem klasycznym | 45:28,24 | +1:44,31 | ||
| 2. |
10 lutego | 1972 | 50 km stylem klasycznym | 2:43:14,75 | +14,70 | ||
| 23. | 5 lutego | 1976 | 30 km stylem klasycznym | 1:30:29,38 | +5:03,96 | ||
| 55. | 8 lutego | 1976 | 15 km stylem klasycznym | 43:58,47 | +5:28,42 |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 7. | 15 lutego | 1970 | 30 km stylem klasycznym | 1:39:48,01 | +2:23,99 | ||
| 14. | 22 lutego | 1970 | 50 km stylem klasycznym | 2:49:31,70 | +5:47,77 | ||
| 1. |
20 lutego | 1974 | 15 km stylem klasycznym | 41:39,10 | - | - | |
| 3. |
21 lutego | 1974 | Sztafeta 4 × 10 km[2] | 2:03:15,85 | +30,18 |
Puchar Świata
W sezonach 1973/1974 - 1980/1981 Puchar Świata rozgrywany był nieoficjalnie.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1973/1974: 5.
- sezon 1974/1975: 5.
- sezon 1975/1976: 4.
- sezon 1976/1977: 17.
- sezon 1977/1978: 3.
Miejsca na podium
Falun – 19 lutego 1974 (15 km) – 1. miejsce
Oslo – 9 marca 1974 (50 km) – 1. miejsce
Le Brassus – 11 stycznia 1975 (15 km) – 2. miejsce
Ramsau – 27 stycznia 1975 (30 km) – 2. miejsce
Oslo – 8 marca 1975 (50 km) – 3. miejsce
Davos – 20 grudnia 1975 (30 km) – 2. miejsce
Le Brassus – 10 stycznia 1976 (15 km) – 1. miejsce
Oslo – 11 marca 1976 (15 km) – 3. miejsce
Davos – 17 grudnia 1977 (15 km) – 3. miejsce
Falun – 4 marca 1978 (30 km) – 1. miejsce
Oslo – 11 marca 1978 (50 km) – 2. miejsce
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Magne Myrmo [online], olympedia.org [dostęp 2021-04-28] (ang.).
Przypisy
- 1 2 Magne Myrmo [online], olympedia.org [dostęp 2021-04-28] (ang.).
- ↑ Skład drużyny: Magne Myrmo, Odd Martinsen, Ivar Formo, Oddvar Brå
