Marcin Anaszewicz

Od 20 lat związany z sektorem przedsiębiorstw, gdzie jako członek kadry kierowniczej uczestniczył w projektach restrukturyzacyjnych, a także zajmował się procesami badawczo-rozwojowymi w zakresie nowych usług i produktów^[7]. W branży FMCG realizował projekty badawczo-rozwojowe jako doradca strategiczny spółek Pamapol S.A., WZPOW Kwidzyn, CENOS sp. z o.o. Zajmował się komunikacją marketingową jako Dyrektor Marketingu Konsumenckiego Pamapol S.A. oraz pełnił funkcję Rzecznika Prasowego Grupy Kapitałowej Pamapol^[8]. Był doradcą strategicznym w Grupie Oknoplast.

W latach 2003–2006 był m.in. rzecznikiem prasowym oraz zastępcą dyrektora Departamentu Marketingu Korporacyjnego Poczty Polskiej^[5]. Uczestniczył w tworzeniu strategii rozwoju Poczty Polskiej oraz w opracowaniu pierwszego planu jej komercjalizacji. W latach 2022-2025 był prezesem zarządu The REV sp. z o.o., polskiego start-upu zajmującego się badaniami nad roślinnymi alternatywami dla białek pochodzenia zwierzęcego^[9][10]. W sektorze prywatnym brał również udział w projektach restrukturyzacyjnych i rozwojowych w branży księgarsko-wydawniczej. Pełnił funkcje Dyrektora Operacyjnego i Dyrektora Finansowego WKRA S.A., Prezesa Zarządu Dom Książki Warszawa sp. z o.o. oraz Członka Zarządu Bookhouse Cafe S.A. Od 2024 jest Członkiem Rady Nadzorczej Wydawnictwa Poznańskiego sp. z o.o.^[1].

W latach 2001-2002 pracował w Departamencie Informacji Urzędu Marszałkowskiego w Łodzi. W latach 2002–2003 pracował w Biurze Prasowym Agencji Rynku Rolnego, gdzie odpowiadał za kontakty z mediami^[11]. W latach 2014–2019 pracował w Urzędzie Miasta Słupska jako Dyrektor Biura Prezydenta^[12], a następnie Dyrektor Strategiczny^[13]. Jako Dyrektor Strategiczny odpowiadał za restrukturyzację finansową i organizacyjną miasta^[14]. Jako Dyrektor Biura Prezydenta odpowiadał m.in. za politykę informacyjną, kontrolę i audyt wewnętrzny oraz nadzór właścicielski nad spółkami komunalnymi, m.in. Wodociągi Słupsk sp. z o.o., Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej sp. z o.o. oraz Miejski Zakład Komunikacji sp. z o.o.

W 2025 powołany przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego na Członka Rady Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (NCBR) na czteroletnią kadencję^[15]. Jest członkiem Komisji ds. strategicznych programów badań naukowych i prac rozwojowych NCBR. 14 kwietnia 2025 został wybrany na Przewodniczącego Zespołu ds. komitetów sterujących programów strategicznych NCBR^[16].

W latach 90. był członkiem partii politycznej Unia Pracy^[19] oraz stowarzyszenia Federacja Młodych Unii Pracy^[20]. W 1997 roku był najmłodszym kandydatem do Sejmu. 21 lat skończył 20 września – dokładnie w przeddzień wyborów^[21]. W 1998 roku wraz z grupą dziewięciu polityków, w tym Ryszardem Bugajem i Piotrem Marciniakiem, odszedł z Unii Pracy^[22]. Potem dołączył do Sojuszu Lewicy Demokratycznej^[23].

Był wiceprezesem Wiosny^[24]. Został szefem sztabu wyborczego w wyborach do Parlamentu Europejskiego^[25]. Jako ekspert Wiosny ds. restrukturyzacji państwa stworzył program partii w części dotyczącej planu odpartyjnienia państwa i sprawnej administracji^[26]. Był zwolennikiem samodzielnego startu Wiosny w wyborcach do Parlamentu Europejskiego i krytykiem koncepcji jednej listy wyborczej: „Idziemy samodzielnie. Uważamy, że to jest najskuteczniejsza strategia odsunięcia PiS od władzy, a po drugie, zbyt wiele nas programowo różni, żeby stawać razem w jednym szeregu z Grzegorzem Schetyną, Romanem Giertychem i innymi konserwatywnymi politykami PO”^[27].

W 2019 roku startował z listy Wiosny w wyborach do Parlamentu Europejskiego w województwie kujawsko-pomorskim z numerem 2^[28]. Nie uzyskał mandatu europosła^[28]. W 2019 roku zrezygnował w funkcji wiceprezesa Wiosny oraz ze startu w wyborach do Sejmu, wystąpił z partii i na stałe wycofał się z polityki^[29]. Wyjaśnił, że jego decyzja spowodowana była niezadowoleniem z drogi i strategii, jakie obrało ugrupowanie – w tym z pomysłów startu na listach innych ugrupowań czy utworzenia wspólnego klubu parlamentarnego wraz z Lewicą Razem i Sojuszem Lewicy Demokratycznej^[30].

Organizuje w Polsce kampanie w ramach 16 Dni przeciwko Przemocy wobec Kobiet, od 2016 roku wraz z Sylwią Spurek^[32]. W 2020 roku został laureatem XI edycji konkursu „Białej Wstążki”, nagrody przyznawanej przez Centrum Praw Kobiet i Fundację Jolanty Kwaśniewskiej „Porozumienie Bez Barier” mężczyznom, którzy działają na rzecz praw kobiet^[33]. W latach 2022-2025 był członkiem zarządu European FEM Institute^[34].

Jest pomysłodawcą książki „Nasza Konwencja” [wydanie I (2021)^[35] i wydanie II (2023)^[36]]. Jest także pomysłodawcą badań nad zjawiskiem cyberprzemocy wobec kobiet w Polsce oraz raportu, który powstał na ich podstawie w 2024 roku^[37].

W latach 2014-2025 był prezesem Zarządu Green REV Institute, którego jest fundatorem^[38]. Zasiada w radzie eksperckiej European Vegan Summit^[39].

Anaszewicz jest pomysłodawcą książki "Smród, krew i łzy. Włącz myślenie, bądź zmianą” (2022)^[40].

Film dokumentalny w reż. Anaszewicza “Katastrofa na talerzu”, w ramach Paribas Green Film Festival 2024 nominowany został w kategorii - najlepszy film polski, a zwyciężył w kategorii - najlepszy film dokumentalny krótkometrażowy^[41].