Masters Snooker 2012
| ||||
![]() | ||||
![]() | ||||
| Miejsce | ||||
|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | ||||
| II miejsce | ||||
| Najwyższy break | ||||
| Breaki 100+ pkt. |
21 | |||
| Liczba uczestników |
16 | |||
| Rozegrane mecze |
15 | |||
Masters 2012 – nierankingowy turniej snookerowy, rozegrany w dniach 15 – 22 stycznia 2012 roku w Alexandra Palace w Londynie.
Obrońcą tytułu był Chińczyk Ding Junhui. Po raz pierwszy od 1989 w turnieju nie wystąpił Stephen Hendry.
Zawodnicy
|
Sędziowie
Drabinka turniejowa
| 1/8 finału (do 6 wygranych frame’ów) | Ćwierćfinały (do 6 wygranych frame’ów) | Półfinały (do 6 wygranych frame’ów) | Finał (do 10 wygranych frame’ów) | |||||||||||||||
| Ding Junhui | 4 | |||||||||||||||||
| Ronnie O’Sullivan | 6 | |||||||||||||||||
| Ronnie O’Sullivan | 2 | |||||||||||||||||
| Judd Trump | 6 | |||||||||||||||||
| Judd Trump | 6 | |||||||||||||||||
| Stuart Bingham | 3 | |||||||||||||||||
| Judd Trump | 3 | |||||||||||||||||
| Neil Robertson | 6 | |||||||||||||||||
| Neil Robertson | 6 | |||||||||||||||||
| Mark Allen | 3 | |||||||||||||||||
| Neil Robertson | 6 | |||||||||||||||||
| Mark Williams | 4 | |||||||||||||||||
| Mark Williams | 6 | |||||||||||||||||
| Stephen Maguire | 4 | |||||||||||||||||
| Neil Robertson | 10 | |||||||||||||||||
| Shaun Murphy | 6 | |||||||||||||||||
| Mark Selby | 6 | |||||||||||||||||
| Stephen Lee | 4 | |||||||||||||||||
| Mark Selby | 2 | |||||||||||||||||
| Shaun Murphy | 6 | |||||||||||||||||
| Shaun Murphy | 6 | |||||||||||||||||
| Martin Gould | 2 | |||||||||||||||||
| Shaun Murphy | 6 | |||||||||||||||||
| John Higgins | 4 | |||||||||||||||||
| Ali Carter | 3 | |||||||||||||||||
| Graeme Dott | 6 | |||||||||||||||||
| Graeme Dott | 3 | |||||||||||||||||
| John Higgins | 6 | |||||||||||||||||
| John Higgins | 6 | |||||||||||||||||
| Matthew Stevens | 2 | |||||||||||||||||
Finał
| Finał: Do 10 frame’ów Alexandra Palace, Londyn, Anglia 22 stycznia 2012. Sędzia: | ||
| 10 – 6 | ||
| Sesja południowa: 61–57, 30–93 (65), 7–116 (102), 120–6 (103), 74–37, 25–60 (53), 72–0 (72), 72–48 (59) Sesja wieczorna: 21–79, 101–32 (101), 57–14, 80–9 (76), 76–23 (76), 0–85 (52), 0–86 (86), 109–0 (70) | ||
| 103 | Najwyższy break | 102 |
| 2 | Breaki stupunktowe | 1 |
| 7 | Breaki 50-punktowe | 5 |
Breaki stupunktowe turnieju
- 141, 125 Ronnie O’Sullivan
- 140, 121, 107 Judd Trump
- 139, 122, 107, 102, 101, 100 Shaun Murphy
- 124 Mark Allen
- 119, 103, 101, 100, 100 Neil Robertson
- 112, 110 Mark Selby
- 109 John Higgins
- 100 Stephen Lee


