Shanghai Masters 2011

Shanghai Masters
Miejsce	Grand Stage, Szanghaj
Zwycięzca	Mark Selby
II miejsce	Mark Williams
Najwyższy break	143 Shaun Murphy
Breaki 100+ pkt.	61
Liczba uczestników	32+8 (w rundzie dzikich kart)
Rozegrane mecze	31+8 (w rundzie dzikich kart)

Shanghai Masters 2011 − drugi duży turniej rankingowy sezonu snookerowego 2011/2012. Rozegrany został w Szanghaju w Chinach w dniach 5−11 września 2011 roku.

Obrońcą tytułu był Allister Carter, który już w pierwszej rundzie turnieju przegrał z Markiem Kingiem 4-5.

Zwycięzcą turnieju został Anglik Mark Selby, który w finale pokonał Walijczyka Marka Williamsa 10-9. Dla Anglika był to drugi triumf w turnieju rankingowym w karierze.

Nagrody

Pieniężne

Zwycięzca: £ 65 000
II miejsce: £ 32 000

Półfinalista: £ 15 000
Ćwierćfinalista: £ 10 000

Ostatnia 16: £ 7000
Ostatnia 32: £ 4000
Ostatnia 48: £ 2300
Ostatnia 64: £ 1500

Najwyższy break (kwalifikacje): £ 200
Najwyższy break (turniej): £ 2000

Pula nagród: £ 350 000

Punkty do rankingu

Zwycięzca: 7000
II miejsce: 5600

Półfinalista: 4480
Ćwierćfinalista: 3500

Ostatnia 16: 2660
Ostatnia 32: 1960 (980)*
Ostatnia 48: 1610 (805)*
Ostatnia 64: 1260 (630)*
Ostatnia 80: 910 (455)*
Ostatnia 96: 560 (280)*

*Zawodnicy odpadający w swoim pierwszym meczu otrzymują liczbę punktów z nawiasu (połowę).

Zawodnicy

Zawodnicy rozstawieni

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu, natomiast na 2. pozycji rozstawiony został aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej:

Zawodnicy nierozstawieni

W nawiasie podano miejsce w oficjalnym rankingu:

Stuart Bingham (17.)
Stephen Lee (18.)
Mark Davis (19.)
Martin Gould (21.)
Andrew Higginson (25.)
Mark King (26.)
Ryan Day (28.)
Liang Wenbo (30.)

Reszta zawodników będzie wpisana po rundzie dzikich kart.

Runda dzikich kart

Mecze zawodników z dziką kartą odbyły się w Szanghaju w dniu 5. września 2011 roku.

Mecz		Wynik
WC1	Fergal O’Brien	5–1	Hossein Vafaei
WC2	James Wattana	5–1	Jin Long
WC3	Anthony Hamilton	5–0	Li Hang
WC4	Dominic Dale	5–3	Cao Xinlong
WC5	Jack Lisowski	5–2	Rouzi Maimaiti
WC6	Nigel Bond	5–2	Thanawat Thirapongpaiboon
WC7	Robert Milkins	5–0	Tang Jun
WC8	Michael Holt	5–3	Cai Jianzhong

Drabinka turniejowa

^[1]


Runda 1 (Do 5 frame’ów)			Runda 2 (Do 5 frame’ów)			Ćwierćfinał (Do 5 frame’ów)			Półfinał (Do 6 frame’ów)			Finał (Do 10 frame’ów)



	Allister Carter (1)	4

	Mark King	5
				Mark King	5

				Fergal O’Brien	3
	Peter Ebdon (13)	3

	Fergal O’Brien	5
							Mark King	5

							Anthony Hamilton	2
	Ronnie O’Sullivan (11)	5

	James Wattana	1
				Ronnie O’Sullivan	3

				Anthony Hamilton	5
	Stephen Maguire (8)	4

	Anthony Hamilton	5
										Mark King	0

										Mark Selby	6
	Shaun Murphy (7)	5

	Dominic Dale	4
				Shaun Murphy	5

				Mark Allen	4
	Mark Allen (12)	5

	Ryan Day	2
							Shaun Murphy	4

							Mark Selby	5
	Jamie Cope (15)	5

	Jack Lisowski	3
				Jamie Cope	0

				Mark Selby	5
	Mark Selby (4)	5

	Nigel Bond	3
													Mark Selby	10

													Mark Williams	9
	Mark Williams (3)	5

	Andrew Higginson	0
				Mark Williams	5

				Robert Milkins	1
	Stephen Hendry (16)	1

	Robert Milkins	5
							Mark Williams	5

							Matthew Stevens	0
	Matthew Stevens (14)	5

	Stephen Lee	2
				Matthew Stevens	5

				Martin Gould	1
	Ding Junhui (5)	3

	Martin Gould	5
										Mark Williams	6

										Neil Robertson	5
	Neil Robertson (6)	5

	Liang Wenbo	1
				Neil Robertson	5

				Michael Holt	2
	Graeme Dott (10)	2

	Michael Holt	5
							Neil Robertson	5

							John Higgins	2
	Judd Trump (9)	1

	Stuart Bingham	5
				Stuart Bingham	2

				John Higgins	5
	John Higgins (2)	5

	Mark Davis	2

Finał

Finał: Do 10 frame’ów Grand Stage, Szanghaj, Chiny, 11 września 2011r. Sędzia: Eirian Williams
Mark Selby	10−9	Mark Williams
Sesja południowa: 74–75 (Selby 74), 58–42, 115–0 (113), 38–76 (68), 83–1 (78), 0–132 (132), 84–55 (Williams 51), 95–0 (95), 45–68 (67) Sesja wieczorna: 55–25, 37–64, 63–42, 5–69, 39–70, 42–75, 6–88 (88), 83–48, 78–60, 69–0
113	Najwyższy break	132
1	Breaki stupunktowe	1
4	Breaki 50-punktowe	4

Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego

^[2]

Zawodnik	Break
Shaun Murphy	143, 102
Mark Williams	132, 130, 129, 100
Anthony Hamilton	129, 123, 112, 107, 104
Stuart Bingham	129, 112
Dominic Dale	128, 102
Mark Selby	117, 113, 110
John Higgins	112
Ronnie O’Sullivan	111, 110
Robert Milkins	109
Jamie Cope	101
Mark Allen	100
Michael Holt	100

Statystyki turnieju

Statystyki pierwszej rundy

Państwo	Il. zawodników	% zawodników
Anglia	18	56,25%
Szkocja	4	12,50%
Walia	4	12,50%
Chiny	2	6,25%
Irlandia	1	3,13%
Irlandia Północna	1	3,13%
Australia	1	3,13%
Tajlandia	1	3,13%

Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 9
Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 7
Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 116 (144)
Średnia liczba partii w meczu: 7,25
Najwyższe zwycięstwo: 5-0
Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3

Statystyki drugiej rundy

Państwo	Il. zawodników	% zawodników
Anglia	10	62,50%
Walia	2	12,50%
Szkocja	1	6,25%
Australia	1	6,25%
Irlandia	1	6,25%
Irlandia Północna	1	6,25%

Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 9
Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 7
Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 56 (72)
Średnia liczba partii w meczu: 7,00
Najwyższe zwycięstwo: 5-0
Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Statystyki ćwierćfinałów

Państwo	Il. zawodników	% zawodników
Anglia	4	50,00%
Walia	2	25,00%
Szkocja	1	12,50%
Australia	1	12,50%

Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 28 (36)
Średnia liczba partii w meczu: 7,00
Najwyższe zwycięstwo: 5-0
Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Statystyki półfinałów

Państwo	Il. zawodników	% zawodników
Anglia	2	50,00%
Walia	1	25,00%
Australia	1	25,00%

Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 17 (22)
Średnia liczba partii w meczu: 8,50
Najwyższe zwycięstwo: 6-0
Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Kwalifikacje

Mecze kwalifikacyjne do turnieju odbyły się w dniach 1 – 4 sierpnia 2011 roku w World Snooker Academy, Sheffield w Anglii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy zostali rozstawieni do turnieju zasadniczego^[3].

Runda pre-eliminacyjna

(Do 5 frame’ów)

Nr meczu	Zawodnik	Wynik	Zawodnik
1	Lucky Vatnani	w/d-w/o	David Hogan
2	Luca Brecel	4-5	Adam Duffy

Drabinka kwalifikacji

Runda 1 (Do 5 frame’ów)			Runda 2 (Do 5 frame’ów)			Runda 3 (Do 5 frame’ów)			Runda 4 (Do 5 frame’ów)

	Dechawat Poomjaeng	3		Liu Song	5		Tony Drago	1		Mark King	5
	Tian Pengfei	5		Tian Pengfei	4		Liu Song	5		Liu Song	4

	Michael White	5		Alfie Burden	2		Fergal O’Brien	5		Ricky Walden	1
	Simon Bedford	1		Michael White	5		Michael White	2		Fergal O’Brien	5

	Matthew Couch	1		Andy Hicks	2		Dave Harold	2		Joe Perry	1
	James Wattana	5		James Wattana	5		James Wattana	5		James Wattana	5

	Bjorn Haneveer	w/d		Alan McManus	5		Anthony Hamilton	5		Ken Doherty	2
	David Hogan	w/o		David Hogan	0		Alan McManus	3		Anthony Hamilton	5

	Paul Davison	2		Liu Chuang	5		Jamie Burnett	5		Dominic Dale	5
	Li Yan	5		Li Yan	4		Liu Chuang	1		Jamie Burnett	3

	Aditya Mehta	5		Rod Lawler	4		Jamie Jones	4		Ryan Day	5
	Stuart Carrington	0		Aditya Mehta	5		Aditya Mehta	5		Aditya Mehta	2

	Daniel Wells	1		Jack Lisowski	5		Mike Dunn	0		Marco Fu	1
	David Grace	5		David Grace	0		Jack Lisowski	5		Jack Lisowski	5

	Scott MacKenzie	0		Jimmy White	5		Nigel Bond	5		Marcus Campbell	0
	Adam Wicheard	5		Adam Wicheard	3		Jimmy White	0		Nigel Bond	5

	Andrew Pagett	3		Peter Lines	5		Barry Pinches	5		Andrew Higginson	5
	Robin Hull	5		Robin Hull	3		Peter Lines	4		Barry Pinches	4

	Kacper Filipiak	0		Joe Swail	4		Robert Milkins	5		Gerard Greene	4
	Andrew Norman	5		Andrew Norman	5		Andrew Norman	4		Robert Milkins	5

	Passakorn Suwannawat	5		Jimmy Robertson	2		Steve Davis	1		Stephen Lee	5
	Adam Duffy	2		Passakorn Suwannawat	5		Passakorn Suwannawat	5		Passakorn Suwannawat	1

	Sam Baird	1		Ian McCulloch	5		Matthew Selt	5		Martin Gould	5
	Yu Delu	5		Yu Delu	1		Ian McCulloch	1		Matthew Selt	2

	Sam Craigie	2		Joe Jogia	3		Mark Joyce	0		Liang Wenbo	5
	Kurt Maflin	5		Kurt Maflin	5		Kurt Maflin	5		Kurt Maflin	2

	Joe Meara	4		Xiao Guodong	4		Michael Holt	5		Barry Hawkins	4
	Cao Yupeng	5		Cao Yupeng	5		Cao Yupeng	3		Michael Holt	5

	Ben Woollaston	5		Anthony McGill	5		Tom Ford	5		Stuart Bingham	5
	David Gilbert	3		Ben Woollaston	2		Anthony McGill	1		Tom Ford	1

	Liam Highfield	3		Adrian Gunnell	5		Rory McLeod	4		Mark Davis	5
	David Morris	5		David Morris	2		Adrian Gunnell	5		Adrian Gunnell	4

Breaki stupunktowe kwalifikacji

Zawodnik	Break
Michael White	145, 100
James Wattana	138, 107
Fergal O’Brien	136, 104
Tom Ford	136
Anthony Hamilton	129
Jamie Burnett	129
Robin Hull	127
Kurt Maflin	123, 123, 100
Ben Woollaston	123
Nigel Bond	120
Passakorn Suwannawat	119, 110
Adam Duffy	118
Barry Pinches	117, 100
Mark Davis	115
Liu Chuang	114, 100
Aditya Mehta	114
Stuart Bingham	111, 107, 103
Anthony McGill	111
Cao Yupeng	110
Alfie Burden	107
Jack Lisowski	104, 104
Adam Wicheard	104, 100
Dominic Dale	102
Joe Jogia	101

Linki zewnętrzne

Shanghai Masters 2011 w serwisie snookerworld.pl

Przypisy

↑ Shanghai Masters 2011. WWW Snooker. [dostęp 2011-07-30]. (ang.).
↑ Breaki 100-punktowe Shanghai Masters 2011 w Szanghaju. [dostęp 2011-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)]. (ang.).
↑ Shanghai Masters 2011 – Kwalifikacje. WWW Snooker. [dostęp 2011-07-30]. (ang.).

[austopen-1] Shanghai Masters 2011. WWW Snooker. [dostęp 2011-07-30]. (ang.).

[2] Breaki 100-punktowe Shanghai Masters 2011 w Szanghaju. [dostęp 2011-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)]. (ang.).

[3] Shanghai Masters 2011 – Kwalifikacje. WWW Snooker. [dostęp 2011-07-30]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

rankingowe	2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017
nierankingowe	2018 2019 2023 2024

Turnieje rankingowe	Australian Goldfields Open Shanghai Masters UK Championship German Masters Welsh Open World Open China Open Mistrzostwa świata
Turnieje PTC	PTC 1 PTC 2 PTC 3 PTC 4 PTC 5 PTC 6 PTC 7 PTC 8 PTC 9 PTC 10 PTC 11 PTC 12 PTC Finał
Inne ważne turnieje	Wuxi Classic PTT-EGAT Snooker World Cup Premier League Snooker Brazil Masters World Seniors Championship Championship League Masters Shoot Out