Mateusz Mielczarski
Mateusz Mielczarski (ur. 20 listopada 1812 w Glinniku k. Łowicza, zm. 18 lipca 1868 w Warszawie) – polski organmistrz[1].
Uczeń Karola Żakiewicza z Brzezin. W latach 1835–50 działał w Łowiczu; później w Warszawie, gdzie zyskał opinię najznakomitszego organmistrza tego okresu w Królestwie Polskim. W 1859 jako jeden z pierwszych w Polsce wprowadził do organów miechy korbowe[2], wiatrownicę stożkową[3], wiatromierz, przesuwany stroik do piszczałek języczkowych oraz wolno stojący stół gry[4]. Zbudował lub przebudował łącznie 126 instrumentów. Jego uczniami byli m.in. S. Przybyłowicz, Józef Szymański, H. Hartman, W. Królikowski[1].
Zmarł z powodu wypadku przy budowie organów katedry św. Jana w Warszawie[1].
Dzieła
Niektóre organy piszczałkowe zbudowane przez Mateusza Mielczarskiego[5][1]:
| Rok | Miejscowość | Budynek | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1829 | Nowe Miasto | ? | |
| 1836 | Łowicz | Kolegiata | |
| 1843 | Marianów | Kościół św. Izydora | [6] |
| 1844 | Łowicz | Kościół Bernardynek | |
| 1846 | Łowicz | Kościół ewangelicki | |
| 1850 | Łowicz | Kościół św. Jana | |
| 1850 | Warszawa | Kaplica w Instytucie Szlacheckim | |
| 1851 | Żdżary | Kościół św. Mikołaja Biskupa | [7] |
| 1851/52 | Warszawa | Kościół św. Anny | |
| 1852 | Warszawice | Kościół św. Jana Chrzciciela | [8] |
| 1852/59 | Warszawa | Kościół św. Karola Boromeusza | |
| 1853 | Warszawa | Kościół Sakramentek | |
| 1854 | Byczyna (województwo kujawsko-pomorskie) | Kościół św. Jadwigi Śląskiej | [9] |
| 1855 | Brwinów | ? | |
| 1855 | Błonie | ? | |
| 1856 | Borzęcin Duży | ? | |
| 1858 | Ląd | Kościół NMP | Przebudowa organów z 1734[10] |
| 1859/60 | Warszawa | Kaplica Literacka Archikonfraterni Literackiej w katedrze | |
| 1860 | Warszawa | Kościół Świętej Trójcy | |
| 1861 | Warszawa | Kaplica Grobu Pana Jezusa w kościele pokarmelickim | [11] |
| 1862 | Warszawa | Kościół Reformatów św. Antoniego | |
| 1863 | Domaniew | ? | |
| 1865 | Wyrozęby | Kościół Trójcy Przenajświętszej | [12] |
| 1867 | Koźle | ? | |
| 1868 | Wilanów | Kościół św. Anny | Rozpoczęcie budowy[13] |
Przypisy
- 1 2 3 4 Beniamin Vogel, Mielczarski, Mateusz, [w:] Encyklopedia Muzyczna (wersja internetowa Encyklopedii muzycznej PWM), Polska Biblioteka Muzyczna, 19 kwietnia 2023 [dostęp 2023-12-13].
- ↑ Gołos 1972 ↓, s. 89.
- ↑ Gołos 1972 ↓, s. 79, 87.
- ↑ Gołos 1972 ↓, s. 79.
- ↑ Gołos 1972 ↓, s. 280.
- ↑ Piotr Woźniak, Kościół św. Izydora Marianów (mazowieckie) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
- ↑ Klaudiusz Bieńko, Kościół św. Mikołaja Żdżary (mazowieckie) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
- ↑ Piotr Woźniak, Kościół św. Jana Chrzciciela Warszawice (mazowieckie) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
- ↑ Mirosław Jakubowski, Byczyna ( Kościół św. Jadwigi Śląskiej) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
- ↑ Stanisław Jankowski. Restauracja zabytkowych organów w Lądzie : (omówienie). „Seminare. Poszukiwania naukowe”. nr. 17, s. 556–558, 2001. Kraków; Ląd: Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego. ISSN 1232-8766.
- ↑ Paweł Pasternak, Kościół seminaryjny Wniebowzięcia NMP i św. Józefa Oblubieńca – organy w prezbiterium Warszawa (mazowieckie) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
- ↑ Piotr Woźniak, Kościół Trójcy Przenajświętszej Wyrozęby (mazowieckie) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
- ↑ Paweł Pasternak, Kolegiata św. Anny (Wilanów) Warszawa (mazowieckie) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
Bibliografia
- Jerzy Gołos, Smulikowska Ewa: Polskie organy i muzyka organowa. Tadeusz Maciejewski (red.), Zofia Olszewska (red.), Eugeniusz Lebelt (okł.). Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1972. OCLC 830245324.